Kenan Akın

Kim ne derse desin; ekonomimizin istikrara kavuşması, bir yerde Devlet Bakanı Kemal Derviş'in gidişatına endekslenmiş görünüyor.

İster millî olsun ister dinî olsun bütün bayramların değerini bilmek ve tam anlamıyla, "samimiyet" içinde kavramak gerekiyor.

İnsanların hayat boyunca unutamadıkları, tesirinden kurtulmak istemedikleri muhteşem olayların başında, kutsal Hac Farizası müstesna bir yer alıyor. İşte, bugünlerde yine böylesine bir derin özlem içinde kavruluyoruz. 41 yıllık gazetecilik geçmişimizi, zenginleştiren, renklendiren ve manalandıran Hac seferleri, huşu içinde gözlerimizin önünden bir bir geçiyor.

Büyük yetkilerle ekonominin başına getirilen Kemal Derviş'in işi sanıldığından da zor olduğu, herkes tarafından hem biliniyor hem de kabulleniliyor. Gerçekten de, Derviş'in yüklendiği görev ve sorumluluk çok güç. Ekonomi uzmanı Kemal Derviş'ten, hemen ekonomik istikrarın sağlanması istenmemeli ve en önemlisi beklenmemeli.

Ülkemizin içine sürüklendiği krizden tamamen kurtulması için, her şeyden önce, "güven" gerekiyor. Çünkü, yaşananlar, Türk ekonomik sistemine olan güveni, büyük ölçüde zedelemiştir sanırız... Ekonomik sisteme güvensizliğin, önce piyasalara, sonra kurumlara ve nihayet bireylere kadar sirayet ederek, beraberinde bir kilitlenmeyi getirdiği öne sürülüyor.

Gerçekten de; ötedenberi çoğu insanlarımız arasında öfkenin tahribatı sanıldığından da büyük oluyor. Ekonomik sıkıntıdan mı, siyasi bunalımdan mı, sosyal çöküntüden mi, yediden yetmişe artık herkes bir "öfke" içinde. Daha doğrusu; artık çok çabuk kızıp, hemen öfkeleniyor ve bir çırpıda bütün köprüleri uçuruyoruz.

Artık en iyimser insanlar ve çevreler bile, Türkiye'de işlerin yolunda gitmediğinde hemfikir. Her şeyden önce, kabinede değişikliğin gereği kesin bir şekilde görünüyor. Tabii ki; bu arada bürokratlar arasında da değişiklik "elzem". Velhasıl, hükümet istifaya kadar uzanabilecek, şiddetli eleştirilerle sarsılıyor.

Doğrusu; ne politik, ne ekonomik, ne askerî çevrede, hem de MGK çatısı altında böylesine "çirkin" bir gelişme beklenmiyordu. Gerçi; krizin patladığı güne nazaran, tansiyonun giderek düştüğü hissedilmiyor değil. Ancak, krizin faturasının, sanıldığından da fazla kabarık olmasından korkuluyor.

Belki de Cumhuriyet tarihinde, eşine rastlanmayan bir skandalın akabinde doğan siyasi ve ekonomik krizin, kaosa dönüşmeden durması veya durdurulması gerekiyor. Çankaya ile Hükümet arasındaki gerginliğin, MGK toplantısında aldığı seyir yüzünden üzülmemek hatta tedirgin olmamak elde değil.

ABD'nin kendi kendine verdiği, "Dünya jandarmalığı" görevi II. Bush döneminde, "bombalı saldırılar"la devam ediyor. ABD'nin kendini Birleşmiş Milletler yerine sayarak arzuladığı ülkeyi bombalamasının, uluslararası yasalar, kaideler ve teamüllerle izahı gerçekten de güç olsa gerek.

Ne yazık ki, bütün "büyüklük" iddialarına rağmen, bazı gazetelerimiz; enformasyon görevi yerine, "yıkıcı kampanyalar"a girişiyor. "Yıkıcı kampanyalar" peşinde koşmak gayet basit, ilkel ve ucuz bir gazetecilik anlayışını sergiliyor. Eğer gazeteler, birbirlerine bile "yıkıcı kampanya" uygulama isterisinden bir türlü vazgeçemiyorsa, vay medyamızın hâl-i perişânına...