İnsan, kitaptır!..

Verilen sıcaklığın, herhangi birini değiştirebileceğinin ispatı; yumurtadır!

Haşlarsan veya kızgın tavaya kırarsan tüketiverirsin. Fakat aynı yumurta birkaç haftalık ilgi, sevgi ve sıcaklıkla "can" olur...

*

Değişime en önemli örneklerden biri de ormandan çekilen kütüklerdir.

Ustasının eline geçtiğinde, başköşelere mobilya olup hayatın ortasına girerler...

Ve kitaplar...Değiştirebilirler mi ki insanları?

Bunun cevabı; kitapların kendileridir...

Odun bile kitap olmuşsa; insanlar da kitaplaşabilirler!

Kitap, ışıktır...

Kitaplaşmak; ışıldamaktır...

*

Buraya kadar hemfikirdir insanlar fakat bir de sayfanın arkası var. Yani kitabın sayfalarında "ne" yazdığı...

Çünkü, evet; kitaptır seni aydınlığa taşıyan, ama bir tren yolunun bile iyi yönü var! Tercihin olan istikamete doğru tekerleğin her dönüşü, seni diğer taraftan uzaklaştırır.

Bu cümlenin hem müjde ve hem de felaket olduğunu fark etmek lazım!

Yani, bir odunun kitap sayfası haline gelmesinden bile önemlidir; üzerine yazılan kelimeler!..

Kimi zaman yazdıklarımı okur ve "edebiyat yaptığımı" sanırlar. Yanılırlar... Çünkü bu satırların her biri, bir ayrı paralanışın sesidir!

Para olsa hedef, kazanır ve susarsın. Ama her insan, ciğerinde büyümüş bir gül dalı ise; susmak susuz bırakır seni ve nefessiz ve cansız...

Yaşamanın gayesi; bir kişinin daha "hayat" bulması, değil mi?

*

Evet... Sevgi, ilgi ve sıcaklık verilen yumurta "can" olur... Fakat... Odunlara "kitap" denmesi kadar önemlidir; sayfalarını yazanlar ve yazılanlar.

Çünkü kitap bile olsan, seninle buluşanlar;

Seni değil, üzerindeki satırları okurlar!