Ramazan kuzularına... -12-

"Suret asıl gibidir" derler sevgili kuzum. Yani senin fotoğrafın "sanki sen" hükmündedir. Bir bayrağı yakmak ülkesine, fotoğrafını karalamak sahibine hakaret olur.

*

Sevilenin kendisi gibi, sureti yani görüntüsü de yere konulmaz, üstüne basılmaz. Hele ki mukaddes olan şeyler... Mesela yeryüzünün kalbi hükmündeki Kâbe-i şerîf... Kâinatın Efendisi olan Sevgili Peygamberimizin bulunduğu Mescid-i Nebevî... Ve diğer kutsal değerlere çok kıymet verir Müslümanlar.

Peki ya birileri bunların resimlerini yere atsa, ayaklarıyla bassa, üzerlerine otursa, rahatsız olmaz mıyız? Elbette içimiz sızlar, kalbimiz incinir.

Bizler sevdiğimizin resimlerine, simgelerine de "sanki kendisi" gibi davranırız. Sevilenin yeri ayakaltında olamaz! Saygı göstermek ise belden yukarıda tutmakla başlar.

*

Büyüklerimiz, namazda kalpleri dağılmasın istermiş. Bu yüzden tek renk ve desensiz namazlık kullanırlarmış. Şimdi diyebilirsin ki: İyi ama her evde Kâbe'li seccadeler var. Çoğu mescitte bunlar yere serili ve insanlar üzerlerinde geziniyorlar?

Ah benim dikkatli kuzum; işte bu, çok can acıtan bir sorudur!

Eskiden duvar halıları ve yere serilenler ayrıydı. Fabrikalar çoğalınca her boy ve çeşitte halı çok ucuza satılmaya başlandı. İncelik öğrenmemiş bazı hacılar ise, bunları seccade gibi kullanarak, saf dindarlar arasında moda etti. Futbol takımlarının flamasını bile çiğnenirken görmeye razı olmayan Müslümanlar, kendi kıblelerinin resimlerini çiğnemeye ve çiğnetmeye başladı!

*

Duvar halılarında namaz kılınması, bu işi "Kâbe'li seccade" ticaretine çevirdi. Ve insanlar buna alıştı. Kâbe resimleri üzerinde yürünmeye başlandı!

Şimdi artık, çoğu kimseye bunu anlatamazsın...

Kâbe-i şerif, Hazreti Peygamber Mescidi ve hiçbir mukaddesatın; aslı gibi sureti de yere konmaz, üzerinde gezilmez!

Sevgilinin fotoğrafı hiç yerlerde durur mu? Yerdekine saygı gösterilmiş olur mu?