Ne yaptı size Diyarbakır Anneleri?

Diyarbakır Anneleri’nin evlat nöbeti üçüncü yılına girdi. Oğlunun HDP’liler aracılığıyla terör örgütü PKK’ya götürülmek için dağa kaçırılmasına isyan eden Hacire Anne'nin (Hacire Akar) HDP Diyarbakır il binası önünde başlattığı eylem evlatları dağa kaçırılan diğer annelerin de katılımıyla büyüyerek devam etti. 230’un üzerinde aile HDP il ve ilçe binalarının önünde hâlâ eylemlerine devam etmektedirler. Bugüne kadar eyleme katılan 32 aile çocuklarına kavuştu.

Aslında; Diyarbakır Anneleri’nin başlattığı eylem kırk yıldır devam eden yaranın, önemli duraklarının nerelerde başladığına işaret ediyor. Anneler evlatlarının karanlık tünele nasıl, nerede ve kimler tarafından sokulduğunu güçlü bir şekilde korkusuzca haykırmaya başladılar.

Annelerin başlattığı eylemin sesi Kandil, Irak ve Suriye’deki terör merkezlerinden duyuldu. Sesi duyan evlatların bir kısmı ailelerine kavuşurken HDP ve PKK devam eden süreci sonuçsuz bırakmak için uğraştı.

Üç yıldır aralıksız bir şekilde Diyarbakır Anneleri terör konusunda bir yeri işaret ediyor. Seslerini duyurmaya çalışıyor ama bazı kesimler yükselen bu sese karşı en hafif ifadeyle kayıtsız kalmaya devam ediyorlar. Âdeta bu konuda sağır oldular, dilsiz oldular, kör oldular.

En ufak bir gelişmede ortalığı velveleye veren kadın derneklerinden hiç ses çıkmıyor. Bir anne için evladını kaybetmekten veya terör örgütüne kaptırmaktan kötü daha ne olabilir? Evladını kurtarmak isteyen anne sizin için bir şey ifade etmiyor mu?

Demokrasi, özgürlük ve insan hakları gibi konularda mangalda kül bırakmayan, hatta bu uğurda zaman zaman terör örgütlerinin elebaşlarıyla görüşen, röportajlar yapan, neredeyse onları meşru göstermeye çalışan sol “aydınlar” niye sesiniz çıkmaz? Yoksa Diyarbakır Anneleri ideolojik akrabalarınızı açığa mı çıkardı? “Kimse kızmasın” ama yoldaşlarınızın neler yaptıkları mı ortaya döküldü?

Ya ülkeyi yönetmeye talip olan bazı siyasi partiler? Kırk yıldır uğraştığımız soruna işaret eden Anneleri siz niye görmezsiniz? Dicle’nin kuzularını çakallara götürenlere sahip çıktığınız kadar evlat nöbeti tutan Annelere kulak vermediniz. Korkunuz neden? Resim dahi vermekten çekindiğiniz “ortağınızı” kırarım diye mi düşünüyorsunuz? Sakine Cansız’ın yoldaşlarını üzmek mi istemiyorsunuz? Sizin için siyasi kazanç her şeyin üstünde mi geliyor?

“… feryadın kapısı, bir partinin kapısı değil, devletin kapısıdır” diyerek Diyarbakır Anneleri’nin işaret ettiği yeri görmekten kaçınanlar, sizin amacınız ne? Yoksa evlatlarını terör örgütünden kurtarmaya çalışan bu anneler yaptıkları eylemlerle “HDP’yi şeytanlaştırıyorlar” mı? Ne dersiniz?

İktidar peşinde koşarken siyasi denklemlerine HDP’yi de koyan siyasi partiler ve siyasiler, Diyarbakır Anneleri’yle resim vermemek için ellerinden gelen çabayı gösterme gayreti içindeler. “Annelerin eylemi bitse de Diyarbakır’a rahat rahat gitsek” havasındalar.

Doksanlı yıllardan itibaren Doğu ve Güneydoğu’da uğramadık yer bırakmayan, her gelişmeyi çarpıtarak  raporlayan Avrupa Birliği merkezli ve onların fonlarıyla çalışan yerli(!) STK’lar ne hikmetse üç yıldır Diyarbakır Anneleri’ni görmüyorlar. Evlatlarını terör örgütünden kurtarmaya çalışan bu annelerin çabaları onların radarına giremiyor. Neden acaba?

Terör örgütü PKK’nın ve destekçilerinin adını dahi anmadan bölgesel barış ve istikrar için Erbil’e koşanlar; amacınız siyasi rant devşirmek değil de teröre karşı ortak mücadele ederek bölgesel barışa katkı sağlamak ise, o kadar uzağa gitmenize gerek yoktu. HDP Diyarbakır il binası önünde üç yıldır evlat nöbeti tutan anneleri ziyaret etseydiniz size kimin terörü desteklediğini ve bölgesel barışı zehirlediğini anlatırlardı.

 

 

Siz söylemeye cesaret edemiyorsanız ben söyleyeyim:

Önemli sıfatlarla kutsal amaçlar peşinde koştuğunuzu söylüyordunuz ya; bunun böyle olmadığını gösterdiler.

Maskelerinizi düşürdüler.

Gerçek niyetlerinizin ne olduğunu gösterdiler.

Siz açıklamaktan çekinseniz de kimlerle iş birliği yaptığınızı açığa çıkardılar.

Sade ve samimi eylemleriyle tüm samimiyetsizliğinizi ortaya koydular.

Onlar utandırmaya, siz utanmamaya ne kadar devam edeceksiniz?

İbretle izleyeceğiz...