Alacakaranlık

Kazanarak bitirdiğiniz maç sonrası, röportajların sözcükleri bellidir ve -galibiyetin sevinciyle- kullanabileceğiniz en olumsuz ifade şudur: 
“Eksiklerimizin farkındayız, daha iyi olacağız.”
Bu ezberlenmiş cümle size zaman da kazandırır ama sahadaki karşılığı, sıralamadaki yerini belirler.
Her maçın hikâyesi elbette farklıdır ancak ‘zirve’ yarışı söz konusuysa, Fatih Terim’in bu 90 dakika ile ilgili kullanacağı ‘olumlu sözler’ hayli sınırlıydı...
Galatasaray’ın en büyük şansı, Denizlispor’un başa öreceği çorapta ipliğin eksikliğiydi.
Gerçi; ilk yarı bittiğinde oyunun senaryosu “Kim kazanır?” değil, “Skor ne olur?” üzerine kuruluydu... Ne var ki; aktörler beklenen performansın uzağında kalınca, Denizlispor’un maça ortak olma çabası, heyecanın tavan yapmasına imkân sağladı.
Galibiyetin yanı sıra ‘sarı-kırmızı’ yüreklere su serpen bir cümle arasak belki şunu söyleyebiliriz: “Saracchi, Linnes ve özellikle Emre Akbaba, hatta Falcao sonraki haftalarda katkı paylarını artıracaklardır. Ha; bu şampiyonluk yolunda yeterli olur mu, işte orası sorun işareti.
Emre Akbaba’ya ayrı bir paragraf…
Hazırlık kampından bu yana -anasının ak sütü gibi helal olan- formayı çekip duruyordu.
Atarlar mı sorusu bir yana, oyun Emre Akbaba’yı dakika dakika gole yaklaştırıyordu.
Önce kupa, şimdi lig... Sanki  ‘futbol’, şanssızlığın yakasını hiç bırakmadığı bu genç adama diyet öder gibiydi...
Bir kaçla notla bitireyim...
- Ömer Bayram’ın çalışkanlığına şapka çıkarıyorum. Ne var ki, sol önde faydası sınırlı. Onyekuru da geldikten sonra ‘hamle oyuncusu’ olacak gibi.
- Lemina bu performansıyla Fatih Terim’e “Hocam önce beni yaz” mesajını verdi. Seri’ye de “Kötü” demem. Ne var ki; olduğundan daha agresif bir Belhanda, Galatasaray’ın üretkenliğine katkı yapar.
- Takım savunması bir yana, ‘stoper’ bölgesinde de eksik ciddi şekilde göze battı.
- Galibiyet elbette çok değerli. Fakat gerçek şu ki; ışığı, yolunu daha güçlü aydınlatmalı. 
Galatasaray bu alacakaranlıktan çıkmalı.

Maçın adamı: Lemina