Tâbiînin büyüklerinden Cübeyr bin Nüfeyr hazretleri anlatır: Hazret-i Ebû Bekir "radıyallahü anh" bir gün Medîne-i münevverede, Peygamber Efendimizin minberinin yanına geldi. Orada durdu. Ve çok ağladı. Resûl-i ekremi "aleyhisselâm" hatırlamıştı. Sonra oradaki cemâate; "Ey insanlar! Allahü teâlâdan âfiyet dileyiniz. Çünkü Allahü teâlâ kullarına, îmandan sonra âfiyet gibi bir ni'met vermemiştir" buyurdu. AFİYET NEDİR? Bu zat bir gün ellerini kaldırmış; "Yâ Rabbî! Bana, afiyette olduğum bir gün ihsân eyle!" diye yalvarıyordu. Biri bunu işitti. Yanına geldi. Ve ona sordu: "Siz afiyette değil misiniz?" Cevâbında ona; "Afiyette olduğum gün, Allahü teâlâya hiçbir günâh işlemediğim gündür" buyurdu. EN KÖTÜ KİBİR Bir gün Cübeyr bin Nüfeyr hazretlerine gelip; "Efendim, kibirler içerisinde en kötüsü hangisidir?" diye sordular. Biraz durdu. Tefekkür etti. Ve cevap verip; "İbâdet edenlerin kibridir" buyurdu. Bir gün de: "Her an Allahü teâlâyı hâtırlayan ve O'nu bir an unutmayanlar, güler bir halde Cennet'e gireceklerdir" buyurdu. Bir gün biri geldi. Kıyâmetten sordu. Ona cevâbında; "Doğduğu günden ölünceye kadar, her ânını secdede geçiren kimse bile, kıyâmet gününün şiddetinden, sevâblarını az görür" buyurdu. > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com