Eline bir hançer alıp saldırdı!..

Hazret-i Âişe ile Hazret-i Ümmü Süleym “radıyallahü anhümâ”, Hendek Harbi’nde çocuklarla birlikte, kale gibi bir evde mahfuz kalmışlardı. Ümmü Süleym, hicretin yedinci senesinde Hayber Savaşı’nda Resulullah’ın yanında bulundu.

Bizzat savaşa katıldı.

Çok hizmetler yaptı...

Mekke'nin fethinde de bulundu.

Huneyn Savaşı’na da iştirak etti.

Bu sırada oğlu Abdullah'a hamileydi.

Eline bir “hançer” aldı.

Ve beklemeye başladı.

Kocası onu gördü.

Tebessüm ederek Resulullah Efendimizin yanına geldi ve “Yâ Resulallah! Ümmü Süleym'in hançerini gördünüz mü?" diye sordu.

Efendimiz baktılar.

Onu böyle gördüler.

Ve kendisine seslenip “Ey Ümmü Süleym! Bu hançerle ne yapacaksın?" buyurdular.

Ümmü Süleym;

"Bunu ben, bu günler için hazırlamıştım yâ Resulallah! Müşriklerden biri hele bana yaklaşsın, bununla karnını deşerim" dedi.

Ve çekti hançerini.

Düşmana saldırdı!

Hem de aslanlar gibi.

Dağılanlara darıldı. Resulullah’a gelip;

"Yâ Resulallah! İzin verirseniz paniğe kapılıp senin yanından ayrılanları da öldüreyim" dedi.

Peygamberimiz;

"Hayır yâ Ümmü Süleym, gerek yok... Allahü teâlâ bize zafer ihsan etti" buyurdular.