Şam'da vefat eden velilerden Ebu Müslim Havlânî hazretleri, bir gün sevdikleriyle bir bahçede sohbet ediyorlardı. O ara biri geldi. Bu zata dönüp; "Hocam, eski evliyalarda çok kerametler görülürmüş. Mesela yerden bir avuç toprak alsalar, toprak onun elinde 'altın' olurmuş" deyiverdi. Mübarek eğildi. Biraz toprak aldı. Sonra ona dönüp; "Böyle mi?" diyerek açtı avcunu. Oradakilerin gözleri fal taşı gibi açıldı o anda. Zira büyük velinin avcundaki toprak "altın" olmuştu. Onların şaşkınlığı sürerken; "Toprağı altın yapmak marifet değildir" buyurdu. Tekrar şaşırdılar. Ve ona sordular: "Marifet nedir öyleyse?" "Asıl marifet, ölü kalpleri diriltmektir. Yani insanların kalbinden dünya sevgisini çıkarıp, yerine Allah sevgisini yerleştirmektir ki, en büyük keramet budur işte" buyurdu. İTİRAZ ETTİ AMA... Dinleyenlerden biri; "Hayır" dedi içinden. Bu sözüne itiraz etti. Kalbinden; "Toprağı altın yapmak daha büyük keramettir" diye düşünüyordu ki, mübarek zat ona dönüp; "Bu dünyanın tamamı altın olsa ve hepsini sana verseler, bununla ahiretini kurtarabilir misin? diye sordu. Adam şaşkın halde; "Kurtaramam" dedi. Çok da mahcup oldu. O zaman büyük veli; "Ama bir kimsenin kalbinde 'Allah sevgisi' olursa, o, hem dünya, hem de ahiret saadetine kavuşur ki, mühim olan da işte budur" buyurdu. > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com