Evliyânın büyüklerinden Bâyezid-i Bistâmî hazretlerine, bir gün; - Mürşidiniz kimdir efendim? diye sordular. Büyük velî; - Mürşidim bir kadındır, buyurdu. Anlamayıp durakladılar. Sonra hayret içerisinde; - Anlamadık efendim, biraz izah eder misiniz? dediler. Şöyle îzah etti: - Ben, aşk-ı ilâhî ile kendimden geçmiş halde bir yolda yürüyordum ki, bir kadına rastladım. Sırtında "un çuvalı" vardı ve kan ter içerisinde zor götürüyordu. Beni görünce; - Az yardım eder misin? dedi. Cevap olarak; - İsterdim, ama benim de gücüm yetmez diyecektim ki, vazgeçtim. O ara kafes içinde bir arslan gözüme ilişti. Yanımıza gelmesi için kalbimden duâ ettim. Hayvan, kafesten çıkıp geldi. Ben o çuvalı kadından alıp o arslanın sırtına yükledim ve; - Haydi bacım, bu hayvan sana yardım etsin, dedim. Dedim ama, böyle açık kerâmet gösterdiğim için pişman oldum. Kadın geri geldiğinde; - Arslan dediğimi yaptı mı? diye sordum. Kadın cevaben; - Evet yaptı, ama sen o hayvana zulmettin, dedi. - Neden? deyince; - Çünkü arslan yük hayvanı değildir. Yük taşıttırmakla ona zulmettin, dedi. Düşününce hak verdim kadına. - Doğru söylüyorsun, dedim. Ve ağlayıp, çok istiğfâr ettim. Affetmesi için Rabbime yalvardım. İşte o günden sonra, bana; - Senin hocan kim? dediklerinde, o kadını hatırlarım. Bana mühim bir şey öğretmişti çünkü... > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com