Emir Sultan hazretleri, "rahime-hullahü teâlâ" Buhara'da birkaç kişiyle sohbet ediyordu ki, yanlarına biri geldi. Perişan bir hali vardı adamın. Büyük veli sordu: - Hayrola kardeşim, bir derdin mi var? - Evet üstadım, sormayın. - Hayrola, ne oldu? - Küçük bir bahçem var benim. Onun mahsulüyle geçinip gidiyorduk. Ama bu sene şiddetli kuraklık sebebiyle bütün ağaç ve sebzelerim kurudu. Aile efradım da kalabalık. Bu halde nasıl geçiniriz? dedi. Ve yalvardı: - Ey Resulün evladı, ferahlığımız için, dua edin bu garibe. Emir Sultan hazretleri; - Üzülme kardeşim, Allah rızıklara kefildir. Seni de bu beladan kurtarır inşallah, buyurdu. Adamcağız; - İnşallah hocam, dedi. Ve ayrılıp gitti. Emir Sultan hazretleri çok üzüldü. O gece adamın bahçesine gidip; - Yâ Rabbî, bu bahçedeki ağaç ve nebata canlılık ver. Yeniden hayat bulsunlar! diye dua etti. Bu halis duası kabul oldu. Ve ağaçlar birden canlanıp, dalları meyve doldu. RÜYA MI GÖRÜYORUM? Ertesi gün, bahçe sahibi gelip de vaziyeti görünce, çok şaşırıp; - Aman yâ Rabbi, rüya mı görüyorum? dedi içinden. Sonra ellerini kaldırıp; - Ey rızıklara kefil olan Allahım! Yoksa hazreti Hızır mı geldi bu bahçeye? Bildir bu hakikati bu biçareye, diye yalvardı. Başını kaldırdığında, Emir Sultan hazretleri'ni gördü bahçenin öbür ucunda. Dünkü olanları hatırladı. - Allah rızıklara kefildir, diye mırıldandı. Kalktı ve elini öpmek için Ona doğru koştuysa da göremedi Onu bir daha. Kaybolmuştu gözden. >> www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com