Şeytan niçin kaçıyor?

Bağdat evliyâsından olan ve kabr-i şerîfi Bağdat’ta bulunan Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerini tanıyan “sâlih bir kimse” vardı.

Hâl ehli biriydi.

Kalp gözü açıktı.

Bu zâtın yanına geldiğinde kalp gözüyle şeytanların hızla uzaklaştığını gördü bu büyük velîden.

Fakat bu zâta baktı.

Kızgın ve öfkeliydi!

Bu işe aklı ermedi.

Kendi kendine;

"Şeytan, öfkeli kimselerin yanına gelir biliyordum. Ama şimdi tersi oluyor" dedi.

Böyle düşündü...

Ve ona sordu ki:

“Ey Cüneyd! İnsan kızıp öfkelenince şeytanlar onun yanında toplanır, diye biliyorduk. Lâkin görürüm ki siz öfkeliyken şeytanlar sizden kaçıyor, neden acaba?”

Büyük velî;

“Doğrudur... Ama şu var ki, bizim öfkemiz nefsimiz için değil ‘Allah için’dir... Şeytan ise ‘nefsi için’ öfkelenen insanlara yanaşır” buyurdu.

● ● ●

Bir gün de bazı sevdikleri, bu zata sordular ki:

“Zikir nedir efendim?”

Onlara cevaben;

“Zikir, İslâmiyet’e uymaktır” buyurdu.

Ve açıkladı:

“Yani İslâmiyet’e tam uyan bir kimsenin her hareketi zikirdir. Eğer böyle değilse, eline tesbih alıp da binlerce defa “Allah, Allah, Allah...” dese, zikretmiş sayılmaz.”