Umduğumuzu bulamadık

Londra Olimpiyatları'nda gördük ki rakipler olimpiyatın önemini bilerek çok çalışmış. Savaşarak madalya aldılar. Güreşi şov şeklinde mükemmel bir organizasyon içersinde, anonsları, müziği ve seyircisi ile güreş resitali şeklinde izledik. Biletler günler öncesinden bitmiş, bulmakta çok zorlandık. İran, Rusya, Küba, Azerbaycan, Kore, Macaristan, İsveç başarılı oldular. Biz ise bütün sıkletlerde çırpıldık. Serbestte yukarıdaki ülkelere Amerika, Japonya, Özbekistan, Hindistan ve Gürcistan'ı da eklemek lazım. Rio 2016'ya 1458 gün var. Ders alıp, bugünden çalışmaya başlarsak güreş yine madalya deposu olur. Olan oldu. İstifalar çözüm değil bence... Öncelikle Londra'nın bir değerlendirmesini yapmalıyız. Tek madalyamızın sahibi Rıza'yı koruyup kollamak lazım. 2016 ve 2020'yi görecek bir genç o... Nazmi artık yolun sonunda; birikimini, sahip olduğu spor ahlakını genç kuşağa aktarır diye düşünüyorum. Selçuk son saniyede çırpılacak biri değildi ama... Cenk özellikle parterde ve ayakta çok çalışmalı, savaşmalı... Ayhan ilk defa katıldığı olimpiyat heyecanını kaldıramadı. Rahman da öyle Atakan da... Serbestte İbrahim'in gözünde ciddi problem olmasına rağmen beşinci olabildi. Ramazan enerjisini idareli kullanmayınca madalya gelmedi. Serhat fazla riske giremeyince kaybetti. Ahmet kapasitesini zorladı ama rakipler daha güçlü idi. Taha'nın Avrupa şampiyonluğu üzerindeki baskıyı arttırdı. O da olimpiyat heyecanına yenildi.