İşimiz çok zor

Trabzonspor ile PSV arasında o kadar büyük uçurum var ki, saymakla bitmez! PSV'yi izlerken, Barcelona gözümün önüne geldi. Hollanda ekibi sanki Barcelona'nın başka bir versiyonu! Çok ve aynı zamanda tek pası mükemmel uyguluyorlar. Hiçbir oyuncu yerinde durmuyor. PSV, hücumu ve defansı takım halinde çok iyi yapıyor. En zayıf halkaları defansları. Buna rağmen gerektiği kadar yararlanamadık. Nitekim PSV, yediği golde, Olcan'ı, bütün bir defans olarak durduramadı. Trabzonspor, çok iyi başladığı maçta şok iki golle bir ara dağılır gibi oldu. Bereket Olcan, tek başına Trabzonspor'u uyandırdı da bir hezimetin eşiğinden dönüldü. Gerçekten Olcan, bu takımın beyni, kalbi, gözleri, ne derseniz deyin; her şeyi... Trabzonspor'un en zayıf yönünün defansın göbeği olduğunu söylemekten bıktım. Sonunda olan oldu. Mustafa ile Giray, hiçbir zaman iyi bir ikili değil. En azından güçlü Avrupa takımlarına karşı. Bu maçta da bu çok açık ve net görüldü. Orta sahada, Serkan, Colman, Aykut sapır sapır döküldü. Trabzonspor'un ayakta kalan oyuncuları başta Olcan, kaleci Tolga ve biraz da Cech'ti. Sonuç olarak Trabzonspor'un bu turu çevirmesi çok uzak bir ihtimal. Futbolda her şey var, ama bu defa galiba böyle bir takım karşısında futbolun bile şansı yok! OLCAN'I ALKIŞLADIM Trabzonspor, yenildi ama bana göre sahada yenilmeyen bir adam vardı o da Olcan'dı. Gerçekten Olcan, oynadığı futbolla ve özellikle de attığı golle, yüreğimize az da olsa su serpti. Zaman zaman rakip futbolcular bile Olcan'ı izledi ve tahmin ediyorum oynadığı futboldan en az bizim kadar haz duydu. Eğer bir iki tane daha Olcan'ımız olsaydı bu maç böyle bitmezdi diye düşünüyorum .