Bize reva mı? -2-

Yaptığımız anayasalarla ve Meclis'imizde çıkardığımız kanunlarla devletle milletin arasını açtık. Açtık ne kelime; devletle milleti birbirine düşman ettik. Hemen her kurum ve kuruluşumuz da aynı paralelde genelge, yönerge, yönetmelik vb. yayınladı. Adı demokratik olan korku cumhuriyeti oluşturduk. Bununla elbette ki kendimizi kandırdık! Dikkat ediniz, inandırdık demiyoruz; yalnızca kandırdık! Hak-hukuk deyip de; hukuk devleti yerine kanun devleti ve hukukun üstünlüğü yerine de bir güzel (!) üstünlerin hukukunu egemen kılmışız. Bunu da; 'egemenlik kayıtsız şartsız milletindir' adına yapmışız. Oh, ne ala memleket! Birileri dini inançlarını askıya alarak Allah'tan korkmuyor da, bütün bu kepazelikleri cümle âlemin gözleri önünde icra ederlerken, kullardan da mı utanmıyorlar?!. Onca istiskal ettikleri bu millet olmayınca, kendi mevcudiyetleri olabilir mi idi? Varlık sebepleri olan milleti bunca aşağılamaları ve adam yerine koymamaları; kendilerine, hastalıklı ruh halinden başka ne kazandırıyor? Milletin emrinde olup, ona hizmet erdemliliği varken, kör nefislerinin emrine girip kendilerini ve milleti heder etmelerinin manası nedir?!. Bunun bu dünyada ve hele hele öbür dünyada hesabı sorulmayacak mıdır?!. Bu zihniyete göre milletin adam olmamasının yegane sebebi, kendilerini iktidara taşımamış olmasıdır! Başkalarını iktidara taşımış olması milleti, göbeğini kaşıyan adam konumuna itiyor! Kendilerini taşımış olsaydı neresini kaşımış olacağını o vakit bilecektik! Bu zavallı zihniyet bilmiyor ki, asıl kendilerinin kaşınmaya ihtiyaçları olduğundan hemen her seçim, millet kendilerini bir güzel kaşıyor! Bunu idrak ettikleri ve milleti baş tacı ettikleri gün, kaşınmaları dinecektir. Ah; bir bilseler, bilebilseler!