Önce merhamet

SON günlerde sıkça düşünmekteyim. Ekonomiyi ekonomistlere bıraktık da ne oldu? Bir kere çoğu banka battı, enflasyon aldı yürüdü. Pahalılık canlar yakıyor, emekliler ise "Ne yaşar ne yaşamaz" hallerde. İşyerleri kapanmaya devam ediyor. Küçük esnafın ağzını bıçak açmıyor, işsizlik had safhada. ¥¥¥ Tekrar sorayım: Ekonomiyi ekonomistlere bıraktık da ne oldu? Demek ki, ekonomi bilmekle milleti yönetmek arasında bir münasebet yok. Ya da, bizim ekonomistlerde "Aranan kan" eksik. Hasta ortada, iyileşemiyor. Hasta senelerdir yatakta. Hasta yakınları ümitsiz. ¥¥¥ Adnan Menderes, Demirel ve rahmetli Özal ekonomist miydiler? Hayır. Ama en yüksek kalkınmaları onlarla yaşadık. Memurumuz, işçimiz, çiftçimiz, üreticimiz, sanâyicimiz onların döneminde serpilip palazlandı. Çünki onlar: Milletin gönül coğrafyasını biliyor, hasret istikametlerini kavrıyorlardı. Veee, Halka karşı merhametliydiler. ¥¥¥ İşte burada duralım. Altın kural karşımızdadır. Önce merhametli ol, sonra siyâsetçi. Önce merhametli ol, sonra ekonomist. Önce merhametli ol, sonra lider. Önce merhametli ol, sonra eğitimci. Önce merhametli ol, sonra asker. Önce merhametli ol, sonra belediye başkanı. Dikkat!.. Merhamet eksikse günaşırı duvarlara çarpılıyoruz. ¥¥¥ Şu yokluk zamanında getirilen, beller bükücü zamlar yerinde midir? Hiç olmazsa iki yıl zamsız yaşayamaz mıydık? Bu büyük krizi en az zararla atlatmanın yolu bu değil miydi? İki yıl milletin "Ohh" demesi; üreticinin, yatırımcının, emeklinin, tüccarın, sanâyicinin, yeni iş kuracakların önünü açmaz mıydı? Türkiye kendine gelmez miydi? ¥¥¥ Efendim, alırsak güçleniriz... Değil. Almayınca da kuvvetlenirsiniz. Millet ferahlamadan devletin güçlenmesi hayaldir. İki kere iki her zaman dört etmez. Cetveller her vakit doğruyu göstermiyor. Önce merhamet. Bu korkulan kelime artık ekonomistlerin de, siyâsetçilerin de sözlüklerine girmeli. ¥¥¥ Dünya üzerimize devrilmek üzere.