Ruhlar ve kabir hayatı
Kabir hayatı ve azabı, ruhun ölmediğini gösterir. İmam-ı Muhammed, (Kabir azabı, hem ruha, hem de bedene olacaktır) buyurdu. (Akaid-i Şeybaniyye) Nuh suresinin, (Günahları yüzünden suda boğuldular, ardından da ateşe atıldılar) mealindeki 25. âyetinde geçen "Feüdhılu" kelimesindeki F harfi, hiç ara verilmediğini gösterir. Yani (Suda boğulduktan hemen sonra kabirdeki azaba maruz kaldılar) demektir. (El-Kavl-ül-fasl) Ruhlar ölmediği için kabir hayatında ya nimete veya azaba duçar olurlar. Her hadis kitabında kabir hayatı ve azabı bildirilmektedir. Kabir hayatını ve azabını inkâr eden, bütün hadis kitaplarını ve Resulullahı inkâr etmiş olur. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Kabir azabı vardır.) [Buhari] (Kabir, ya Cennet bahçesi veya Cehennem çukurudur.) [Tirmizi] (Kabre konan kişi mümin ise, kabri hoş kokularla doldurulur, kâfir ise, demir tokmakla başına vurulur. Öyle bir çığlık atar ki, cin ve insanlardan başka her canlı işitir.) [Buhari, Müslim] (Gizleyebilseydiniz, kabir azabını işitmeniz için Allah'a dua ederdim.) [Müslim, Nesai İ. Ahmed] Abdullah bin Ömer, (Yerden boynu zincirli birinin çıktığını, bir adamın bunu dövdüğünü, zincirli adamın yerde kaybolduğunu, böylece toprağa girip çıktığını gördüm) dedi. Resulullah, ona, (O Ebu Cehil'dir, kıyamete kadar kabrinde böyle azap çeker) buyurdu. (Taberani) [Şerh-us-Sudur (İmam-ı Süyuti), Ehvâl-ül-kubur (A. İbni Receb Hanbeli), Tezkire-i Kurtubi Muhtasarı (İmam-ı Şarani)] Niye şehidler işitir? Bütün ölüler işitiyorsa Allah, niye şehidlere ölü demeyin diye bildirmiştir? Peygamberler için niye ölü demeyin dememiştir? CEVAP: Âyette şehidler buyurulması, şehidlerin ölüp yok oldukları sanılarak, cihaddan korkulmasını önlemek içindir. Cihada gitmeye ve şehid olmaya mani olan şüpheyi gidermek, Allah yolunda ölmenin yüksek faziletini bildirmek içindir. (Tefsir-i mazhari) İsra suresinin (Fakirlik korkusu ile evlatlarınızı öldürmeyin) mealindeki 31. âyeti de, bunun gibidir. Fakirlik korkusu olmadan da öldürmek caiz olmadığı halde, fakirlik korkusu ile öldürenler çok olduğu için, âyet, olaylara göre gönderilmiştir. Yani sadece şehidler ölü olmadığı halde, şehidler için ölü değil buyurulması gibi, fakirlik korkusu ile çocuklarınızı öldürmeyin demek de böyledir. Çocuklarımızı, fakirlik korkusundan başka sebeplerle de öldürmek caiz olmaz. Yine İsra suresinin (Sakın ana babana öf deme) mealindeki 23. âyeti de böyledir. Bir kimse, ana-babasına öf demese, fakat sopa ile dövse, sonra da (Ben öf demediğim için, Kur'an'ın emrine uydum) dese, Kur'an'a uymuş mu oluyor? Âyetin manası, (Ana babanızı üzmeyin hatta onlara öf bile demeyin) demektir. (Beydavi) Ana babana öf deme denilerek, nasıl daha büyük eziyetleri yapmamak gerekiyorsa, şehidlere ölü demeyin demekle, onlardan daha üstün olan peygamberlere ölü denmeyeceği aşikârdır.