"Haçlı Seferi" pervasızlığı

Libya'da halk hareketi başladığında Kaddafi, gerçeklerle yüzleşmek yerine hemen "El Kaide terör örgütü" kartını açtı. İktidarını kaybederse Avrupa'nın İslamî cihatla sarsılacağı tehdidini savurdu. AB ülkelerindeki göç korkusunu tetiklemeye çalıştı. O da olmayınca Osmanlı'ya bulaştı. Kendisi giderse Osmanlı korsanlarının Avrupa gemilerine fidye ödettiği zamanlara geri dönüleceğini ileri sürdü! Destek beklerken Fransa, ABD ve İngiltere tepesine füze yağdırdı. Şimdi, bölünmüş Libya halkını cihat bayrağı altında direnişe çağırıyor! Rusya Başbakanı Putin'in, batının petrol hesaplarını ima ederek Libya'ya yönelik harekatı "Haçlı Seferi" olarak nitelendirmesi ise kafaları iyice karıştırıyor. Hele hele Fransa İçişleri Bakanı Gueant'ın, Sarkozy'ye "haçlı seferinin önderi" demesi ise bardağı taşırıyor. Sarkozy'nin Tunus'ta dibe vuran, Kaddafi'nin "Başkanlık seçimini biz finanse ettik" açıklaması ile bataklığa saplanan "imajını düzeltme operasyonu", Samuel Huntington'un "Medeniyetler Çatışması" tezini yeniden gündeme getirdi. Ama görünen o ki bu savaşın kazananı Sarkozy ve Kaddafi olmayacak. Kaybedeni ise şimdiden belli: "Libya halkı." Türkiye'nin rolü Libya'da özgürlük mücadelesinden insanlık dramına dönüşen gelişmeler karşısında, Türkiye'nin üstleneceği rol oldukça önem kazandı. Ankara'nın devreye girmesi, Libya halkı için güvence, "medeniyetler çatışması" iddialarını önleyecek "fren" olarak görülüyor. Bu çerçevede NATO Harekatı kapsamında Deniz Gücü'ne verilen destek sağduyu sahiplerine nefes aldırdı. Somali, Bosna-Hersek, Kosova ve Afganistan tecrübeleri ışığında Türkiye'nin yapabileceği muhtemel diğer katkılar ise şöyle sıralanıyor: 1- İnsani yardımın koordinasyonu ve dağıtımı 2- Bingazi veya bir başka havaalanının yönetiminin üstlenilmesi 3- Uçuş yasağını denetleyen AWACS uçaklarına F-16'lar ile koruma sağlaması. Ama bu uçakların bombardımana katılmaması.