Öperken koklamayı "senden" öğrendim!..

Ben, "koklanmayı" senden öğrendim; ve de koklamayı!.. Ben, koklamayı; senin koklamalarından öğrendim... * Ben, seni duymayı; beni dinleyişinden öğrendim... Ben, seni görmeyi; bana bakışından öğrendim... Ben, sana dokunmayı; bana dokunuşundan öğrendim... Ve ben... Ben, öperken koklamayı; Öperken beni koklayışından öğrendim... ..... Ben, öperken koklamayı, senden öğrendim!.. * Sen, yüreği kıpır kıpır denizlere kokuyordun... Sen, yeşil yansımış bahar göklerine kokuyordun... Ve sen; yıkanmak üzere olan toprağa kokuyordun aslında. Sen, "sana" kokuyordun; bana bulanmış... Sen, sana kokuyordun, "bana" karışık!.. ..... Güzelliğini hiç bilmez olur muyum; toz olup ufalanışını, kuruyan terinden arta kalan tuzun!.. Saçının dibinde yaşayan son damlanın, bulaşıp dudağıma; ...parlamasını yâren bir yıldız gibi... Bilmez olur muyum tuzunun güzelliğini?.. * Ben, yaprak yaprak açılmayı ve yaprak yaprak okşanmayı senden öğrendim... Ben, koklanmayı... Ve öperken koklamayı senden öğrendim! * Ben, seni duymayı; beni dinleyişinden öğrendim... Ben, seni görmeyi; bana bakışından öğrendim... Ben, sana dokunmayı; bana dokunuşundan öğrendim... Ve ben... Ben, öperken koklamayı; öperken beni koklayışından öğrendim. ..... Ben, öperken koklamayı; Senden öğrendim!..