Sevgili, nedir?

Kavramlar karışmakta bazen, mefhumların üzerine sis çökmekte ve manalar derinliğini kaybetmekte... Bunu kim bilir veya kimler ne kadar bilir; Sevgili, nedir? * Sevgi eğer, üç beş çiçek soluncaya kadar buharlaşacak bir hararet ise; o çiçeklerin sunulduğu kişidir ancak, sevgili denen! Hâlbuki... Yâr, yara gibidir canda; her nefeste hissedilen ve varlığıyla teselli olunan! Var olmayan yar mı olur? * Sevgili, süt emen kuzudur: Ya ebeveyninden ölümün öncesini veya hocasından hayatın sonrasını!.. Yani ya ana babasından, kendi yuvasında, hayat için süt emer ya da hocasından, mektebinde, hayat ötesi için!.. Sevgili, çok sevilenlerdir; Yani doğmadan önce sevilmeye başlanan ve onu sever haldeyken ölünen kuzulardır... * Yarınları kendisine bırakacağın yavruyu emzirdiğin sütünde ne olduğunu biliyor musun? Yediğin her şey sütüne de geçiyor. Ve onun dili damağı, sende var olan tada alışıyor. Kendini, neyle beslemektesin? * Şunu iyi anlamak lazım: Sen, kendi seçtiğin kitabı koymazsan çocuklarının önüne, başkaları kendi seçtikleri kitapları koyacak!.. Sen kendi sütünle emzirmezsen bebeklerini, kendi otunu koymazsan kuzularının önüne; başkaları onları hormonlu gıdalarla, genetiği değiştirilmiş organizmalarla besleyecek! Yaz geliyor dostlar!.. Nesiller dolusu çocuklar (hem de bunlar sizin çocuklarınız) minicik kardan adamlar gibi eriyorlar, toprağa akıyorlar, buharlaşıp yok oluyorlar! Farkında mısınız? Uyanın artık, neymiş sevgili? Uyandırın bizleri de ve hadi bir şeyler yapalım, hep birlikte! (Şu iki cümleyi anlayabilmiş olanda, dayanacak can mı kalırdı ve tutuşmuş gibi, can havliyle, acaba bir çare peşinde koşmaz mıydı, ne dersiniz?)