Eğer ben Kürt olsam!

Türkiye'nin önündeki en büyük engellerden biri "Kürt Meselesi"... Böyle bir mesele gerçekten var mı yok mu, tartışılır... Ekonomik anlamda bakarsak, Türkiye'nin birçok bölgesinde Doğu ve Güneydoğu'daki geri kalmışlığı yaşayan birçok il, ilçe ve köy var... Ekonomik problemler sadece bir bölgeye ait değil... Diğer taraftan sosyal anlamda özgürlükse mesele, başörtüsünden, devlet kapısında insan yerine konmaya kadar bir çok alanda on yıllardır hepimiz çektik bu sıkıntıyı... Bu topraklarda yüzyıllardır birlikte yaşıyoruz ve hiç kimse Türk diye, Kürt diye, Boşnak diye, Çerkez diye ayırım görmedi ızdırap çekerken... Veya hep birlikte gidip öldük Çanakkale'de... Bu vatan bizim, hepimizin diye... Ben Kürt değilim... Eğer olsaydım en az Türk olduğum kadar şeref duyardım soyumdan... Ve herkesin soyuna saygım var. Ama asıl saygım ortak inancımıza... İmanımıza... Ben Kürt değilim... Ama olsaydım... Neyse sıkıntım, derdim, ızdırabım... Çaresini terör örgütünden veya onun paralelinde siyaset yapanlardan değil, milletvekili seçilebildiğim, bakan, başbakan olabildiğim bu devletin kapısına dayanır, oradan beklerdim. Çünkü bu ülke bizim ülkemiz... Bu devlet bizim devletimiz... Bu hükümet bizim hükümetimiz... Bölgenin aydınları, işadamları, kanaat önderleri ortaya çıkar, çare üretir, çözüm ister... Doğrusu budur... Kayserilinin yaptığı gibi... Erzurumlunun yaptığı gibi... Kütahyalının yaptığı gibi... Hepimizin yapması gerektiği gibi... Orada sizi kullanıyorlar... Burada bizi gaza getiriyorlar... Ve dertleri ne sizin menfaatiniz, ne bizim... Zaten siz/ biz diye ayırmak dertleri... Onun için öldürüp duruyorlar... Anlamıyorlar ki, bir nesli Çanakkale'ye gömdük ama... Bitmedik... Bölünmedik...