Haydi biraz daha gayret!

Pakistan'da olan biten, gittikçe hepimizin daha fazla canımızı acıtıyor. Felaketin boyutlarını algılayabilmek için birkaç fotoğraf ve video görüntüsü yeterli. Son günlerde beni en fazla etkileyen gencecik, belki de onbir-oniki yaşındaki kız çocuklarının iki elleriyle öne doğru uzattıkları başörtülerinin içine bir miktar pilav alabilmek için gayret etmeleri. Düşünün bu iş için basit bir kapları bile yok. Her şeylerini kaybetmiş durumdalar. Yapacağınız en küçük yardımın bile onlar için ne kadar büyük bir katkı sağlayacağını, yine insanların büyük sıkıntılar içinde kıvrandıkları Hindistan'dan bir örnekle anlatmaya çalışacağım. Gerçi aradan belki yirmi yıl geçti ve Hindistan'da böylesi sıkıntılar belki biraz hafiflemiştir. Yeni Delhi'nin eski kısmında daha ziyade Müslümanların yoğun olarak yaşadığı kesiminde çarşıları dolaşırken, bir dükkânın önünde yirmiye yakın insanın dört sıra halinde oturduklarını gördüm. Rehberimize bu insanların ne için burada oturduklarını sordum. Rehberimiz bunun bir aşçı dükkânı olduğunu, bir hayır sahibi aşçıya biraz para verirse bu insancıklara yemek verileceğini söyledi. Bunun için ne kadar para verilmesi gerektiğini sordum. Söylenen miktar önce inanılmaz geldi. Sadece ve yalnız iki ya da üç dolara o insanlara bir öğün yemek verilebiliyordu. Bunu şunun için anlattım; lütfen 'Bir lira da para mı?' demeyin. O ülkelerin şartlarında sizin göndereceğiniz bir beş lira kim bilir kaç bebeciğin karnının doymasını sağlayacaktır. Günümüzün haberleşme ve ulaşım imkânları en küçük bir yardımın bile onlara ulaşması imkânını sağlıyor. Kızılay'a ya da ulaşabildiğiniz bir yardım kuruluşuna imkânlarımızı biraz zorlayarak bağışta bulunalım. O ülkelere seyahat edenler oralardaki insanların ne kadar kibar ve mütevekkil olduklarını gözleriyle görmüşlerdir. Az bir destekle yaralarını hızla sarmayı becereceklerdir. Allah yardımlarımızı kabul eylesin!