"Sen o adamla evlenemezsin!"

Yasemin neşe içinde girdi içeriye: - Benim güzel babam nerede? Babacığım! Salona girdi. Zafer koltuğunda oturuyordu. Yüzü asıktı. Gözlerini kısmıştı. Yalçın Ulucan gittiğinden beri pozisyonunu hiç değiştirmemişti. Yasemin koşar adımlarla geldi onun yanına ve eğilip yanaklarından öptü babasını: - Canım, hasta mısın yoksa? Neden suratımızı asık bugün? Tatsız bir şey mi oldu? Zafer yavaşça çevirdi başını kızına: - Bu Murat denilen gençle evlenemezsin Yasemin! Buna izin vermiyorum! Yasemin donup kalmıştı. Bir adım geri çekildi ve hayretle baktı babasının yüzüne: - Baba! Neler oluyor? Ne oldu? Zafer asabi bir şekilde fırladı ayağa: - Bir şey olduğu yok! Evlenemezsin dedim o kadar. Bugünden itibaren her türlü ilişkini keseceksin. Bir daha o adamla görüşmeyeceksin! Genç kız şaşkınlık içindeydi. Gözleri bir anda dolmuştu. - Bana bunun sebebini açıklamak zorundasın baba! Bu şekilde kestirip atamazsın! Zafer sinirlenmişti. Yıllardır içinde sakladığı nefreti su yüzüne çıkmış, tüm benliğini kaplamıştı. Bütün değerleri ikinci plana itmişti artık. Boğuk bir sesle haykırdı: - Hiçbir şey açıklamaya mecbur değilim sana! Ben ne diyorsam o olacak! Bağrışmalara Şefika Hanım da gelmişti. Yasemin'e yaklaşıp elinden tuttu genç kızın: - Yasemin, biraz yalnız bırak babanı, üzerine gitme kızım, sabahtan beri bu durumda. Genç kız hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. Şefika Hanımın yardımıyla odadan çıktı. Zafer ise dudaklarını ısırmış, pencerenin önünde duruyordu. Söyleyemezdi, içindekileri anlatamazdı. Yıllarca kendisine yaşama gücü veren nefretin sahibi bir insanın hiç beklenmedik bir zamanda hayatının tam orta yerinde yeniden belirmesini asla kabul edemezdi. Kızının ne kadar yıpranacağını bildiği halde ilerisini düşünerek böyle bir karar vermişti. Kızının odasından gelen boğuk hıçkırıklar bir hançer gibi saplanıyordu yüreğine. Ama yüreğindeki diğer duygu, nefret duygusu bu hıçkırıkların oluşturacağı etkiyi silip atıyor, bir canavar gibi sinsice benliğinin her hücresine yayılıp yerleşiyordu. Birden Yasemin'in sesiyle irkildi. Genç kız salon kapısındaydı: - Ya bu kararın sebebini bana da açıklarsın, ya da beni tutamazsın baba, ben giderim Murat'la! Seni dinlemez ve giderim. Zafer sendeledi. Hayatının en önemli varlığının kendisini terk etme korkusu zavallı adamı gerilere götürmüş, karısının kendisini terk etmesiyle yaşadığı dalgalanmaları yeniden yaşamaya başlamıştı. Yalvaran bakışlarını kızına çevirdi. Yasemin ise kararlı görünüyordu... DEVAMI YARIN