Donk Terry!

Tarihinin en sıkı defans kurgusuyla koca Premier Lig'in uzak ara en az gol yiyen takımı haline gelmişken yakaladık Chelsea'yi...

Ya da yakalandık...

Yine farklı bir kurgu ama bu kez yabancı hesabı yapmadan çıktılar karşımıza...

Hücumda kaptırdığımız bir topun dönüşünde 'nasıl hücum edilir ve nasıl çoğalınır' konulu uygulamalı bir dersle golü yedik.

Baskı uyguladıkları adamlarımızı döndürmüyorlardı ve liglerindekinin tam tersine, hücum düşünerek oynuyorlardı.

Herhalde bunu beklemiyorduk...

Olağanüstü bir şekilde ileriye çıkarken genişlik yaratmak gibi bir meziyete karşı koyamıyorduk...

Kapanmış gibi yapıp çok süratli çıkışlar yaptılar ve bize oynamamız için bıraktıkları alandan bir türlü üretim yapamadık.

Sıkıcı bir romana döndü maç...

Hikâyeyi hareketlendiren Mancini, çalışmayan kanadı iptal edip ortada bir fazla oynamayı tercih etti. 

Sazı biz çalarken Terry 'klasik bir Donk hareketi' yaptı ve ikinci topu pozisyonun aksiyon alanına atarak bir golümüzü yedi!

Demek ki maçın tekrarına gerek yokmuş!

30 ile 90 arasını hem iyi hem de etkili oynadık. Tamam; riskli oynadık ama başka çaremiz yoktu.

Sertleşen hatta tekmelere başvuran hep Chelsea oyuncuları oldu.

Hele Selçuk'un atamadığı bir gol var ki dillere destan olur...

Fena halde bir golün üstüne yattılar ve her türlü 'numarayı' yaptıkları sırada Chedjou soktu ayağını Cech'in burnunun dibine. Hiç de sevmezler aslında Arsenal çıkışlı oyuncuları...

Finali paslarla ve oyunu çalarak oynadı İngilizler. 

Dün geceden bir galibiyet çıkaramadıysak bunu bitirdiğimiz kadar iyi başlayamamamıza bağlıyorum.