Amerika - İran

Amerika, İran'ın nükleer silâhlanmasını önlemek için çalışıyor. Demokrasi dünyası aynı yönde, Amerika'nın yanında. Zira İran nükleer silâh sahibi olunca, önüne çıkan ve çıkmayan her devleti tehdit edip sonunda geniş çaplı bir savaş çıkarmasından korkuluyor. 3. Cihan Savaşı'nın uzak belirtisi şeklinde algılamak da mümkün. Suudi Arabistan'dan sonra dünyanın 2. petrol rezervi sahibi, üstelik doğalgaz zengini İran'ın, nükleer enerji ihtiyacı iddiasına kimse inanmıyor. Amerika, Suriye'nin İran'dan kopmasını da istiyor. İran'ın Akdeniz'e inmesini engellemeye çalışıyor. Demokrasi âlemi, Suriye'yi kazanmak istiyor. Baas iktidarının, İran atom bombası yapıncaya kadar dünyayı oyalamak politikasını engellemeye çalışıyor. Demokratikleşme dönemlerini yaşayan Rusya ve Çin gibi iki çok büyük devletin, Batı'nın Suriye'ye askerî müdahalesini önlemek istemeleri de dikkatle izleniyor. Veto hakkına sahip olmaları sebebiyle Rusya ile Çin'in diplomatik alanda zorluk çıkarabileceği düşünülüyor. Rusya'nın bir tek uçak gemisi var. Şimdi bunu, birkaç başka savaş gemisi ile birlikte Akdeniz'e soktu. "Akdeniz'de ben de varım!" gösterisinin bir parçasıdır. Suriye'ye bir askerî müdahaleyi önlemek gayretidir. İran'ın Orta Doğu'ya tahakküm etmesi de, nükleerleşince Türkiye, Suudi Arabistan ve Mısır'ın hemen atom bombası edinmek zorunda kalacakları da, Moskova'nın umurunda değil. İran, Amerika'nın Orta Doğu'daki nüfuzunu kırarsa, bölge petrollerinin artık Rusya, hatta Çin'in nüfuz alanına geçebileceği ümidi de mevcut. Beşar Esad, her hafta Suriyelilerin öldürülmesi için orduya emir vermediğini, bugüne kadar öldürülen binlerce kişinin, ordudaki acemi askerlerin eseri olduğunu söyledi. Diktatörlerin, müddetlerini uzatmak uğruna, her yolu meşru gördüklerini gösteren bir örnektir. Beşar Esad gidecek. Nasıl gideceği bütün dünyada dikkatle izleniyor.