Osmanlı'yı istemek

Nadir de olsa bazen çok geniş ufuklu gerçek fikir adamları politikada stratejik mevkilere otururlar. Eski ABD Dışişleri Bakanı Henry Kissinger bunlardan biridir. 20. yüzyıl dünya siyasi tarihinin gerçek uzmanıdır. Politikadan ayrılınca elli bin dolara konferans verip her kitabından milyon dolar telif ücreti alarak geçinmeye başladı. Musevi asıllıdır. Bakınız evvelsi gün New York Post gazetesinin yazdığına göre neler söylemiş: "Orta Doğu'da barışın yolu, Orta Doğu'yu bütünüyle Türkler'e geri vererek Osmanlı İmparatorluğu'nu ihya etmektir..." Bakınız tek cümleyle neler söylüyor: Bir defa Osmanlı'yı canlandırmak imkânsız olduğu için, Orta Doğu'da barışın imkânsıza yakın derecede zorluğunu belirtiyor. Sâniyen, Osmanlı'nın (belki yalnız Osmanlı Türkü'nün) Orta Doğu'da barış kurabildiğini ima ediyor. Sâlisen, Osmanlı'dan başka hiçbir politik kuvvetin aynı düzeni kuramayacağını düşünüyor... 20. asrın büyük ABD Başkanı Bill Clinton da, Türkiye Büyük Millet Meclisi'ndeki tarihî nutkunda aynı şeyi -daha kapalı ifadeyle- söylemiş, Türkiye'yi teşvik etmek istemişti. Geçen hafta Cezayir cumhurbaşkanı açıkça sizin gitmenizi istemedik niye gittiniz? dedi. Şimdi okuyucularımın yüksek izniyle bendeniz konuşuyorum: Osmanlı'yı diriltmek, bir düzine sebep dolayısıyla imkân dışıdır. Sebeplerin en başında, Osmanlı'yı kuran, yaşatan ve sona erdiren biz Türkler'de artık bir imparatorluk isteğinin bulunmamasıdır. Bu istek, irade, hattâ yetenek ölmüş gibidir. İkinci kapital sebep 1 Mart tarihinden sonra Birleşik Amerika, güneydoğumuzu kapatmıştır. Geçiş izni vermez. Güneyimizde kapıyı aralaması ise bizim Suriye sevdasından ve Şam şekerinden vazgeçmemize bağlıdır. Önemli değil. Ama aynı Amerika'nın İran'la kapıştığı zaman Kürt, Ermeni, falan ve filanla bizim doğumuzu kapaması; daha açık ifadeyle Orta Asya yolumuzu kesmesi, Türk milleti ve Türkiye devleti için birinci derecede vahîmdir. İkinci sınıf devlet olduğumuzun kesin tescîli mânâsındadır. Bilenler, bilmeyenlere anlatmalıdır...