"Niçin sustunuz?"

Resûlullah Efendimiz, bir gün bir kabîleye uğradı.

Yahudîler toplanmışlardı.

Ve Tevrat okuyorlardı.

Resûlullah teşrîf etti.

Onlar okumayı kestiler.

Ve bir sessizlik oldu.

Efendimiz sordu:

Kimseden ses çıkmadı.

Orada bir ihtiyâr kişi vardı.

Nûr yüzlü bir kimse idi.

Efendimize baktı ve

“Ben söyleyeyim mi?” dedi.

Efendimiz buyurdu ki:

O ihtiyar kişi;

“Siz gelmeden önce Tevrat'ta, âhir zaman Peygamberinin üstün vasıflarını okuyorlardı. Ama siz gelince birdenbire sustular” diye arz etti.

Efendimiz memnun oldu.

Ve o yaşlı kişiye buyurdu ki:

O ihtiyar kişi;

“Emredersiniz” dedi.

Hemen Tevrât'ı aldı.

Ve okumaya başladı.

Ancak Tevrât'ı okurken, bir yandan da göz altından, hayrânlıkla Resûlullahı süzüyordu gizlice.

O sayfayı bitirdi.

Ve artık dayanamadı.

Efendimize sevgiyle bakıp;

Sen, Allahın Resûlüsün” dedi.

Sonra şehâdeti okudu.

Ve rûhunu teslîm etti.

Ne güzel son!..