"Ne olur, bana yardım edin!"

Hoca Seyfeddîn Efendi, Manisa’da medfun bir Allah dostudur.

Bir gün, bu zâta biri geldi ve;

“Hocam, maddî sıkıntıdayım. Bana biraz yardım edin” dedi.

Mübârek zât buyurdu ki:

“Falana git, selâmımı söyle. Sana şu kadar borç versin, eline geçince ödersin.”

Adam “Allah râzı olsun” dedi.

Ve hazırlanıp düştü yola.

Fakat yolda fikrini değiştirip;

"Niye ödeyecekmişim, hiç de ödemem. Parayı alır, ortadan kaybolurum" diye düşündü.

Ve geldi zenginin kapısına.

O esnâda iki kişi çıktı o evden.

Bunlar, Hoca Seyfeddîn Efendi’nin gönderdiği kimselerdi ve ondan önce gelip; “Filân adama sakın para verme!” demişlerdi o zengin adama.

Onlar gittiler, bu içeri girip;

“Beni, Hoca Seyfeddîn Efendi gönderdi. Biraz paraya ihtiyâcım var, siz verebilirmişsiniz” dedi.

Zengin, hiç yüz göstermedi.

“Hiç kusûra bakma!” dedi.

Adam, kös kös çıkıp gitti.

O hırsla bu velîye gelip;

“Beni, o zengine gönderdiniz ama hiçbir şey vermedi” dedi.

Mübârek zât;

“Niyetini değiştirmeseydin, verirdi” buyurdu.

Adam anladı hatâsını.

Bin pişmândı öyle düşündüğüne.

“Haklısınız” dedi ve özür diledi bu büyük velîden...