"Hâlimizi Resûlullaha anlat!"

Ebüdderdâ hazretlerinin babası, Uhud’da şehîd olunca, anne-oğul maddî sıkıntıya düştüler.

Öyle ki, açlıktan taş bağlıyorlardı karınlarına.

Annesi bir gün Ebüdderdâ’ya;

"Oğlum, Resûlullaha git, hâlimizi arz et. O herkese veriyor. Bize de verir" dedi.

Ebüdderdâ çocuktu.

"Peki anneciğim" dedi.

Ve koştu mescide.

Efendimiz, sohbet ediyordu.

Mescitten içeri girip oturdu.

Efendimiz, onu gördü.

Ve sohbeti kesip;

"Bir Müslüman bir sıkıntıya düştüğünde, bunu yalnız Rabbine arz eder ve başkasından bir şey istemezse, Allahü teâlâ ona kâfîdir" buyurdu.

O bunu duydu.

Ve vazgeçti söylemekten.

Eve dönünce annesi sordu:

"Hayır anne, söylemedim."

Ebüdderdâ, Resûlullahtan işittiğini annesine nakledip; “Bunun için söyleyemedim" dedi.

Kadıncağız sevindi.

"Âferin oğlum. Çok iyi yapmışsın. Mâdem öyle buyurmuş, biz de sabrederiz" dedi.

Ve sabrettiler.

Mükâfâtını da gördüler.

Zîrâ Hazret-i Ebüdderdâ, bir müddet sonra, o yerin en zengini oldu.