İyilik bile yapılamıyor artık!..

“Kötülük yapanların kötülüğü o kadar topluma sinmiş ki iyilik bile yapılamaz hâle gelmişiz...”

 

 

Metrobüsteki yaşlı teyze ile ilgili yaşadıklarımı anlatmaya bugün de devam ediyorum...

Teyze “Kardeşim beni nereye götürüyorsunuz. Ben Mecidiyeköy’de inecektim” diyordu…

Diğer yolcular “Teyze beyefendi sana yardımcı oluyor. Kolay geri dönüş yapman için öteki durakta ineceksin” dediler. Birkaç kişi birden aynı şeyi söylediği için sustu ama ikna olmadığı belliydi.

Gel gör ki 15 Temmuz Şehitler Köprüsü durağında da inmemesi gerekiyordu… Metrobüs durdu. Kadıncağız daha da endişelendi…

“Teyzeciğim merak etme. Burhaniye durağında iner sizi karşıdan gelen metrobüse bindiririm ben...”

Bu söz ona güven vermek adına söylenmişti. O ise korku o panik ile “Şöyle uzak dur!” diye beni ikaz etmesin mi? Anladım ki bu teyze bana güvenmiyordu aksine şüphelenmişti.

Artık susmak zamanıydı… Yolcular da konuyu anlamıştı. Teyze bir sonraki durak olan Burhaniye'de inerse bu otobüsten inip aynı duraktaki öteki otobüse binecekti. Otobüs de Burhaniye durağına gelmişti. Ben kenara çekildim. İki genç onun inmesine yardımcı oldu. O esnada da karşıdan iki metrobüs peş peşe durağa yanaşmıştı.

“İşte bu metrobüslere bineceksin” dediler. Hâlen tedirgin hâldeki teyze otobüslere yöneldiğinde bizim içinde olduğumuz metrobüs de bir sonraki Altunizade durağına doğru hareket etmişti…

Sonra düşündüm… Kötü niyetli insanların varlığı o kadar zihinlere yerleşmiş ki insanın iyi niyetli birisiyle karşılaşacağını tahmin etmesi imkânsız gibi bir şey… Ve bir şey daha fark ettim ki artık insanlara iyi niyetle yardım edeceğim düşüncesini harekete geçirirken çok iyi dikkat etmek ve düşünmek gerekiyor.

Metrobüste hadi neyse, insanlar benim iyi niyetimi bildikleri için destek verdiler. Teyzeyi rahatlatan cümleler kurdular. Ya iyi niyetle onunla birlikte onu karşıdan gelen metrobüse bindirmek için indiğimde, kadın benim için tereddüt edip “bu adam beni takip ediyor” diye durakta söylense o durakta birileri duysa ben onlara kendimi nasıl anlatabilirdim? Kim bilecekti Mecidiyeköy durağında yaşanan sıkıntıyı ve ihtiyar teyzeye yardımcı olmak için böyle davrandığımı? Ne gariptir ki kötülük yapanların kötülüğü o kadar topluma sinmiş ki iyilik bile yapılamaz hâle gelmişiz… İşin garibi Zincirlikuyu veya 15 Temmuz Köprüsü durağında inse idi tekrar bilet alması da gerekecekti, onu da unutmuştuk…