Kime niyet kime kısmet...

 “Eh, canıma minnet, böyle bir teklife hayır denilir mi? Kısmet ayağıma gelmiş oldu.”

 

 

İstanbul’dan, vatan-ı aslîm olan Kahramanmaraş'a bir otobüs yolculuğum olmuştu... Yol boyunca, diğer illerde olduğu gibi Adana'nın Pozantı ilçesinde de, daha çok yoldan geçenlere hizmet veren ‘dinlenme tesisi’ adı altında çeşitli lokantalar vardır... Oralarda; otobüs firmaları yarım saat kadar mola verirler...

Talebelik yıllarımızda, bu tesislerde namaz kılacak bir yer pek tahsis edilmez, kimse de bu konuda bir gayret içinde olmazdı. Şimdi, bu tesislerde Cenâb-ı Hakka şükürler olsun, pırıl pırıl mescitler, sıcak-soğuk suları ile kurulama kâğıtları ile abdest alma imkânı olan mescitler yapılmış... Allah vesile olanlardan razı olsun...

Genelde bu molalarda, namaz vakti girmişse, ilk işim namaz kılmak olur... Tabii dinimize göre “seferî” durumunda olunca hemen iki rekât farzı kılarım... Vakit kalırsa sünnet ve duamı da ihmal etmem...

Otobüs mola verdi... Yarım saatlik mola anons edildi... Zaten yolculukta yemek işim olmaz... Saatime baktım, seri bir hareketle ibadetimi yaptım... Harekete 15 dakika filan var... Çıktım dışarı, baktım bizim otobüsün yerinde yeller esiyor... Sağa bak sola bak, otobüs yok… Otoyola yöneldim... Kenarda bekliyorum... Son model bir taksi, el filan da etmediğim hâlde, önümde durdu...

Direksiyondaki genç: "Yolcuysan alabilirim!" dedi... Eh, canıma minnet, böyle bir teklife hayır denilir mi? Patronu, İstanbul'dan yeni bir taksi almış... Onu Adana'ya götürüyormuş...

"Hiç merak etme abi! Seni otobüse yetiştiririm!" dedi.

"Hiç acele etme! Her şeyde bir hayır vardır!" dedim...

Lâkin delikanlı bastı gaza... Uçuyoruz... Yüreğim ağzıma geliyor... Ayaklarım gayriihtiyari durmadan fren yapar gibi hareket ediyor.

Nihayet otobüse yetiştik... Selektör korna derken otobüs sağda durdu... Bizim delikanlı da otobüsün önüne kırdı… "Ücret" dedim..."Lafı mı olur abi?" dedi...

"Biraz bekleyebilir misin?" diyerek indim, otobüsteki el bagajımdan Hakikat Kitabevi'nin kitaplarından aldım. Genç şoföre hediye ettim...

Otobüs şoförü "saat dolmadan niçin kalktınız?" soruma "muavinim; yolcular tamam, hareket edebiliriz, dediği için" diye cevap verdi. Demek ki o genç şoföre o kitapların bir şekilde ulaşması lazımdı. Erzurumlu İbrahim Hakkı hazretleri "Rahmetullahi aleyh" ne güzel ifade etmiş: "Mevlâ’m görelim neyler, neylerse güzel eyler!"