Endişeli görünüyordu!..

Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinin vefatı iyice yaklaşmıştı ki, o hâlinde bile devamlı Kur'ân-ı kerîm okuyor, bir hatmi bitirip, diğerine başlıyordu. Sevdikleri; - Efendim, çok hastasınız, kendinizi bu kadar yormasanız, dediler. Cevaben; - Şu anda benden fazla sevaba muhtaç olan kim vardır? Zira sonsuz bir yolculuğa çıkıyorum. Ben okumayayım da, kim okusun? buyurdu Vefatı daha da yaklaştı. Endişeli ve üzgün görünüyordu. Talebeleri; - Efendim, bizler zât-ı âlinizin şefaatini düşünüp ümitleniyorduk. Ama sizin bu endişeli hâliniz yüreğimizi yakıyor, dediler. Gözlerini açarak; - Nasıl endişeli olmayayım. Yetmiş senedir bütün kazandıklarımı, karşımda bir kıl ile asılmış görüyorum, buyurdu. Ve ekledi: - Bir tüy, az bir rüzgâr ile nasıl sallanırsa, amellerimin hâli de öyledir işte. Sanki bir rüzgâr sallıyor amelimi. Ama bu, "kabul yeli" midir, yoksa "red yeli" mi? Bilmiyorum. Şöyle bitirdi: - Bir kul, akıbetinin ne olacağını bilmezse, onun korkmaktan başka ne işi olur? NASIL DUÂ EDİLİR? Bir gün de bu zâta gelerek; - Efendim, velîleri vesile ederek duâ edilir mi? diye sordular. Cevabında; - Edilir, ama bir şartla, buyurdu. Onları vesile ederek bir şeylere kavuşursak, bunları o evliyâdan değil, Allah'tan bileceğiz. Çünkü her iyiliği yaptıran, gönderen, yalnız O'dur. - Ya evliyâlar hocam? - Onlar âciz kuldur. Bir şey yaratamazlar. Lâkin Allahü teâlâ onları çok sevdiği için, onların hatırına istenilen şeyi verir... www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com