Manisa'nın Kula ilçesinde medfun bulunan Tâhir Efendi Allah adamlarındandır.
Devrinde Müslüman olmayan birisi hastalanmıştı bir gün.
Tabipler çare bulamadı.
Hasta gittikçe ağırlaştı!
Ölecek hâle geldi.
Ve bir gece, çaresizlikten Tâhir Efendi'yi düşündü.
Kendi Müslüman değilse de, bu zatın, Allah'a yakın bir mübarek kişi olduğunu biliyordu.
Hüsnü zannı vardı.
Onu vesile ederek;
“Yâ Rabbî! O zat senin sevgili bir kulunsa, onun hürmetine bana şifa ver!” dedi.
Böyle dua etti...
Ellerini yüzüne sürerken o esnada çalındı kapısı.
Açtığında Tâhir Efendi'yi gördü eşikte.
Çok şaşırmıştı?!
Çok da sevindi.
“Buyurun efendim, hoş geldiniz, safa geldiniz” dedi.
Ancak girmedi mübarek.
Elinde üç beş tane taze “elma” vardı.
Onları adama uzatıp;
“Bunlardan ye. Allah'ın izniyle iyileşirsin” dedi.
Ve ayrıldı.
Adam o elmalardan yedi.
Ve iyileşti birden...
Öyle ki; hastalıktan eser kalmadı vücudunda.
Sonrası malum...
Şehadeti söyleyip Müslüman oldu...
Abdüllatif Uyan'ın önceki yazıları...