"Cennette hizmetçin olayım"

Peygamberimizin mucizeleri çoktur. Bin kadar olduğu meşhurdur. Ağaçla taşla konuşur, cinle melekle söyleşirdi. Cansız şeyler selam verirdi kendisine. Bir gün de yeni doğmuş bir "bebek"le konuşmuştu. Nasıl mı? Anlatalım. Bir gün, bir yolda yürüyordu. Karşıdan da bir kadın geliyordu o tarafa. Ancak Efendimize düşmandı bu kadın. Kucağında yeni doğmuş bir "bebek" vardı. Tam Resûlullah'ın yanından geçiyordu ki bebek selam verdi. Tıpkı büyük insan gibi. - Esselâmu aleyke yâ Resûlallah! Efendimiz durup cevap verdiler: - Ve aleyküm selam! Çok şaşırmıştı! Kadın da durdu. Çok şaşırmıştı. Efendimiz sevgiyle baktılar bebeğe: - Peygamber olduğumu nasıl bildin? - Hak teala bildirdi. Cebrail de yanımdadır. Sonra dua istedi. - Yâ Resulallah! Dua et, Cennette hizmetçin ben olayım. Efendimiz tebessüm ettiler. - Peki, olur. Ve istediği gibi dua buyurdular. Bebek çok sevinmişti. - Yâ Resûlallah! Sen Allah'ın kulu ve Peygamberisin. Ne mutlu sana iman edene. Yazıklar olsun inkâr edenlere! Yüzü gülüyordu. Efendimize uzun uzun baktı. Ruhunu teslim etti - Allah! dedi. Ve ruhunu teslim etti. Annesi mi? Görüp duyduklarından insafa geldi o da. Kalbindeki düşmanlık sevgiye dönüştü. Severek haykırdı şehadeti: Müslüman olmuştu. - Yâ Resûlallah! Ömrüm küfürde geçti. Sana düşmandım. Ama şimdi herşeyden daha çok seviyorum. Efendimiz sevindiler. - Sana müjdeler olsun. Ve eklediler: - Senin için, Cennetten kefen getirildi. Kadın da çok sevinmişti. - Allaaah! dedi. Ve o da ruhunu teslim etti. İkisinin de cenâze namâzlarını eda ettiler. Aynı kabre defnettiler...