Kaydet
a- | +A

Kabr-i şerîfi Belh şehrinde bulunan büyük velî Ebû Nasr-ı Pârisâ hazretleri, bir gün bâzı talebesiyle deniz yolculuğuna çıkmışlardı.

Ancak gemideyken bitti suları.

Çocuklar fazlaca susayıp başladılar kıvranmaya.

Büyük velî durumu sezdi.

Denizden bir kap su alıp;

“İşte su, için” buyurdu.

Gençler şaşırdılar?!

Birbirlerine baktılar.

“Ama bu deniz suyu hocam.”

“Evet, deniz suyu.”

Gençler, içlerinden;

"Deniz suyu tuzludur, nasıl içeceğiz?" diye düşünmeye başladılar?!

Mübârek zât;

“Tuzlu değil, tatlı su” buyurdu.

Gençler iyice şaşırdılar!

“Tatlı mı efendim?”

“Evet tatlı. İsterseniz bir için. Çok beğeneceksiniz.”

Gençler;

“Başüstüne” dediler.

Ve hocalarının verdiği o suyu içtiler ki, gâyet tatlı ve lezzetli bir su.

Öyle ki; aratmıyordu menba sularını.

Büyük velî sordu onlara:

“Şaşırdınız mı çocuklar?”

“Hem de çok hocam.”

Büyük zât;

“Hiç şaşırmayın. Çünkü bu işi yapan Cenâb-ı Hak'tır. O, her şeye kâdirdir. Toprağı altın yapar, tuzlu suyu tatlı. Ona göre güçlük yoktur” buyurdu.

Abdüllatif Uyan'ın önceki yazıları...

ÖNE ÇIKANLAR