Dünyâ karardı!..

İmâm-ı âzam hazretlerinin cenâzesini yıkayan kimse;

 

“Ey Nûmân! Allah sana çok rahmet eylesin ki, otuz yıl, ilim için gayret ettin. Kırk sene müddetle yatağa yatıp uyumadın. Her ânını dîne, İslâmiyete hizmetle geçirdin” dedi.

 

Ve ayrıca;

 

“En çok ilim sâhibi, en çok ibâdet eden ve iyi huylara en çok sâhip olan sendin” dedi.

 

● ● ●

 

Elli bin kişi geldi cenâzesine.

 

Cenâze namâzı kılındı.

 

Hattâ ikindiye kadar devâm etti.

 

İnsanlar, grup grup geldiler.

 

Namâzını kıldılar.

 

Ve rahmetle yâdettiler.

 

● ● ●

 

Birçok âlimler de;

 

“Ey müminler! Dînin büyük direği yıkıldı. O, ilmin ışığıydı ve bugün söndü. Onun vefâtıyla dünyâ karanlık oldu” dediler.

 

Nitekim Efendimiz aleyhisselâm, bir hadîs-i şerîfte; “Yüzelli hicrî senesinde dünyânın zîneti gider” buyurdu.

 

Çok âlimler de;

 

“Bu hadîs-i şerîf, İmâm-ı âzam hazretlerini bildiriyor” demişlerdir.

 

● ● ●

 

Bir sohbetinde, sevdiklerine;

 

“Müminler arasında sevgi muhabbet varsa, işte bu, Allah’ın en sevdiği bir ibâdettir. Hattâ bu sevgi, îmânın şartıdır” buyurdu.

 

Dinleyenler:

 

“Ya bu sevgi yoksa efendim?” dediler.

 

İmâm-ı âzam;

 

“Bu sevgi yoksa, o îmân da yok olur. Yâni bir mümin, bir mümine, sırf Müslümanlığından ötürü kin güder, buğzederse, o kişi Müslüman olamaz” buyurdu.