Ebû Sa''id-i Ebül Hayr "rahmetullahi aleyh" (2)

Gayet mütevazıydı, "Ben" demezdi O aslâ, Konuşurken söylerdi, "Allah için", ihlâsla. Derdi ki; (Asıl maksat, "Dîne mutâbaat"tır, İslâma uymadıkça, her hüner kabahattır.) Bir gün bâzı kişiler, dediler; (Filan kişi, Su üstünde yürüyor, kıymetli mi bu işi?) Buyurdu ki; (Yüzüyor ördek ve kurbağa da, Kıymeti yok, İslâma gevşek ise uymada.) Bir gün de dediler ki; (Efendim, falan insan, Kuş gibi havalarda uçuyor uzun zaman.) Buyurdu ki; (Sinek ve çaylak da uçmaktadır, İslâma uymadıkça, hüner değil, hatâdır.) Dediler ki; (Efendim, var ki filân adam da, Dünyanın bir ucuna gitmektedir bir anda.) Buyurdu ki; (Şeytan da, yapabilir bu işi, Uçmak ile bir kıymet kazanmaz aslâ kişi. Dînimizde kıymeti yoktur böyle şeylerin, Siz, Allah''ın emrine uymaya gayret edin. Mert olan, insanların arasında bulunur, Evlenip, herkes gibi bir işle meşgul olur. Ve lâkin bunlar ile, meşgul etmez kalbini, Bir an olsun çıkarmaz hatırından Rabbini.) Babası anlatır ki, her gece bu oğlumu, Kontrol ediyordum ki, "İyice uyudu mu?" Onun uyuduğuna getirince kanâat, Ancak öyle yatıp da, uyurdum ben de rahat. Lâkin bir gün uyandım, gece karanlığında, Baktım ki Ebû Sa''id yok idi yatağında. Aradım bulamadım, merak ettim be gayet, Sabah yine gördüm ki, eylemiş eve avdet. Düşünüp kapısına, "Zincir" vurdum sonradan, Diyordum ki, "O artık, hiç çıkamaz odadan" Lâkin O, yine çıktı, hiçbir şey anlamadım, Sonunda kendisini, sıkı tâkibe aldım. Baktım, çıkıp mescide giriverdi gizlice, Kapıyı arkasından, sürgüledi iyice. Seyrettim pencereden, namaza durdu ilkin, Sonra bir "Kuyu" vardı, köşesinde mescidin. Bir "Ağaç" uzatarak, o kuyunun ağzına, Ayaklarını iple, bağladı sonra ona. Kuyuya baş aşağı, asıverdi kendini, Başladı okumaya, Kur''ân ayetlerini. Bir tatlı okurdu ki, Kur''ânı âyet âyet, Seher vaktine doğru, hatim etti nihayet. Sonra çıktı kuyudan ve yöneldi evine, Hiç zinciri bozmadan, odaya girdi yine. Birkaç gece devamlı tâkib ettim bu minval, Ve gördüm ki her gece, vaki oldu aynı hâl. Onun bu hallerinden, anladım ki, kendisi, Olacak ileride, devrinin bir tanesi.