Günahına üzülen kimse mümindir

Büyük velî Alaaddîn-i Attâr hazretleri bir gün talebesiyle sohbet ediyordu...

 

Bir ara sohbeti kesip;

 

“Siz mi beni buldunuz, yoksa ben mi sizi?” diye sordu.

 

Talebeler;

 

“Biz fakîrler sizi bulduk efendim” dediler.

 

O zaman;

 

“Peki, bulun beni öyleyse!” buyurdu.

 

Ve bir anda kayboldu gözden...

 

Hatâ ettiklerini anladılar...

 

Büyük “pişmânlık” içinde;

 

“Hatâ ettik efendim, affedin. Elbette ki, siz bizi buldunuz” dediler.

 

Böyle der demez gördüler yine hocalarını karşılarında.

 

● ● ●

 

Bu zât, bir gün bir gence “Güzel ahlâkın en güzeli nedir, bilir misin?” diye sordu.

 

Delikanlı;

 

"Bilmiyorum efendim, nedir?" dedi.

 

Büyük zât;

 

"İnsanlara yumuşak davranmaktır. Sertlik, ne ailede, ne iş yerinde, ne de devlette geçer akçe değildir" buyurdu.

 

● ● ●

 

Bir gün de sevdiklerine; "Müminin alâmetlerinden biri nedir, biliyor musunuz?" diye sordu.

 

"Bilmiyoruz efendim" dediler.

 

Büyük zât;

 

"Mümin; verdiği zaman sevinen, günah işlediği zaman üzülen kimsedir" buyurdu.

 

 

 

Abdüllatif Uyan'ın önceki yazıları...