“Hakîkî mümin cimri olmaz!"
Behâeddîn Zekeriyyâ hazretleri “rahmetullahi aleyh”, tevâzu sâhibi olup, kendini üzenlere karşı “sabır küpü” gibiydi.
Hattâ kendisine kötülük eden insanlara bile, büyük ihsânlar ve ikrâmlarla cevap verirdi.
Bir sohbette;
“Kardeşlerim! Allahü teâlâ sevdiği kullarını imtihana tâbi tutar, sabrederlerse imtihanı kazanırlar” buyurdu.
Ve ilâve etti:
“Öyleyse kulların cefâsından üzülmemeli, karşılık vermemeli, sabretmelidir, hattâ sabretmekle kalmayıp, onlara ‘gül demeti’ sunmalıdır ayrıca.”
● ● ●
Bu zât hayli “zengin” olup, malı serveti çoktu. Bu yüzden dedikodu yaparlardı hakkında.
Şöyle ki;
“Bu nasıl evliyâdır? Hepimizden daha çok malı mülkü var” derlerdi.
O, bunları işitti.
Ve sevdiklerine;
“Ey insanlar! Hak teâlâ dünyâyı hiç sevmiyor. Dünyânın tamâmının kıymeti olmayınca, bir kısmının ehemmiyeti olur mu?” buyurdu.
Ve ekledi:
“Evet, bizde dünyâlık çok. Ama muhabbeti hiç yoktur kalbimizde.”
● ● ●
Bir gün de sohbette;
“Hakîkî müminlerde şu iki haslet olmaz. Biri ‘kötü ahlâk’, diğeri ‘cimri’ olmaktır” buyurdu.
