Resulullahın şefaati

Muhammed bin Muhammed "rahmetullahi aleyh" hazretlerine, "Resulullahın şefaati"nden sordular bir gün. Şöyle anlattı: Hazret-i Ömer'i, vefatından sonra rüyada görüp, sordular: - Hak teâlâ sana ne muamele etti? - Beni bir serçeye bağışladı. - Nasıl yani? - Şöyle ki: Bir çocuk onu yakalamış ve sıkıca bağlamıştı. Onu o yaramazın elinden alıp salıverdim. Bu amelim cenab-ı Hakka hoş geldi ve beni affeyledi. *** Hazret-i Ali'ye de vefatından sonra sordular: - Hak teâlâ sana ne muamele etti? Karıncaya bağışladı - Beni, bir karıncaya bağışladı. - Nasıl? - Küçük bir karınca suya düşmüştü. Onu sudan alıp kuru bir yere koymuştum. Bu sebeple affa kavuştum. *** İmam-ı A'zam hazretlerine de sordular aynı suali. Buyurdu ki: - Kalemime bir sinek konmuştu. Hemen kovmadım. Kendisi uçuncaya kadar bekledim. Bu hareketim Rabbimize hoş geldi. Bu sebeple affetti beni. *** İşte ey kardeşlerim, büyükler buyurur ki: - Hak teâlâ, bir serçe, bir karınca, bir sinek için affeder de, Resulullahın şefaatiyle affetmez mi? Ben ona âşığım Bir gün de şunu anlattı: Cebrail ile Mikail aleyhimesselam, Resulullahın huzuruna geldiler bir gün. İkisi de insan suretindeydi. Cibril aleyhisselam Resulullahın mübarek örtüsünü öptü, öptü, sonra yüzüne sürdü. Peygamberimiz sordu: - Yâ Cebrail, bu ne haldir? Edeple arzetti: - Mikail'den sorun yâ Resulallah. Efendimiz Mikail aleyhisselama döndü: - Yâ Mikail, sen söyle. Mikail aleyhiselam anlattı. - Ya Resulallah, bugün Cebrail kardeşim, hazretinize gelmek için tam yetmiş defa izin istedi Rabbimizden. Onun bu haline diğer melekler bile şaşıp, merakla sordular: - Yâ Cebrail, niçin bu kadar ısrarla izin istiyorsun? O da şöyle dedi onlara: - Beni mazur görün ey melekler. Ben Ona âşıkım. Onu görmeden duramıyorum.