“Siz, Cenâb-ı Hakk’ın sevgili kulusunuz...”

Yâkub-i Çerhî hazretleri, zâhirî ilimleri bitirip ve “icâzet” alıp tam memleketine dönecekti ki, evliyânın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretlerini işitti birinden.

 

Görmeden çok sevdi kendisini.

 

Bu sevgiyle tutuştu, yandı kalbi.

 

Yerini öğrenip evine gitti.

 

Huzûruna girince, o zât;

 

“Tam dönecek zaman mı bize geliyorsunuz?” dedi.

 

Çok mahcup oldu.

 

Boynunu büküp;

 

“Sizi çok seviyorum. Siz, Allahü teâlânın sevgili bir kulusunuz” dedi.

 

Büyük velî sordu:

 

“Nereden biliyorsun?”

 

Arz etti ki:

 

“Peygamberimiz ‘Allahü teâlâ bir kulunu severse, onu, diğer kullarına da sevdirir’ buyuruyor. Bana da sizi sevdirdi. Efendim, beni de talebeliğe kabul ediniz.”

 

Büyük velî;

 

“Bu işe büyüklerimiz karar verir. Bu gece belli olur. Büyüklerimiz kabul ederse, biz de kabul ederiz” buyurdu.

 

Yâkub-i Çerhî diyor ki:

 

“Ömrümde hiç böyle çetin bir gece geçirmemiştim. ‘Kabul edecekler mi bu bîçâreyi?’ diye düşünerek zor geçirdim o geceyi.

 

Sabah namazını beraber kıldık. Duâdan sonra bana dönüp 'Müjde ey Yâkub! Kabul ettiler!' buyurdu.

 

O gün hizmetine girdim. Himmetiyle tasavvufun zirvesine yükseldim.”

 

 

 

Abdüllatif Uyan'ın önceki yazıları...