Mutsuz bir gece

Siz hiç baklavanın üzerine turşu suyu içmek zorunda bırakıldınız mı? Hatta bir de üzüm hoşafını da cila diye midenize indirdiniz mi? Daha bitmedi... Böylesine saçma menüden sonra, bir de yüz metre koşturuldunuz mu? İnsana bu kadar işkence çektirilmez tabii... Ama dün gece G.Saray ve Antalya, bizlere bunun beterini sundu... Ne yutabildik, ne hazmedebildik... Futbolun lezizliğinden zerre kadar eser olmayan oyunda, bir de hakem Mutlu Çelik'in mutsuz ve megolaman yönetimiyle tam fıttırdık...  G.Saray, Avrupa patentli tamam... Dün gece giydiği bir forma var ki, tam bir rezalet... Kırmızıya benzemeyen zeminde siyah sırt numaraları... Bu kadar zevksizlik örneği dizayndaki formaların içindekilerden ne beklersiniz? G.Saray'a benzemeyen bir onbir. G.Saray'a yakışmayan bir futbol... G.Saray tribününe heyecan vermeyen bir sistem... Basın, Sergen'in hep kilolarına taktı durdu, bu zamana kadar... İyi, güzel de Vedat'a ne demeli? Kenarda otura otura insan bu kadar semirmez ki!  Hakem Mutlu Çelik'in geçmişinde yırtılacak sayfalar çoğunlukta... İsmi klas bir maç yönetimiyle bugüne kadar hiç anılmadı... Çelik, büyük takım aleyhine düdük çalmanın ne demek olduğunu belli ki, kafasının bir yerine not etmiş... Dün gece Atilla Birlik saha ortasında kıvranıyor, ona "dışarı çık" diyor. Yahu... Çocukcağız hem inliyor, hem de belli ki numara yapmıyor... Guintchev, Ümit Davala'nın fazla yükselen tekmesiyle yarılan kafasını gösteriyor Çelik'e... O ise "Külahıma anlat" der gibi adamcağızı tersliyor... Başta da dedik ya; dün gece asla mutlu olamadığımız maç, Mutlu Çelik'le çekilmez bir kâbusa dönüştü...  Antalya, karşısındaki takımı hâlâ eski havasındaki Aslanlar olarak gördüğünden bir türlü dayılanamadı. Zaten bu yüzden attıkları gole kendileri bile inanamadı. Çünkü onların İstanbul deplasmanındaki amaçları, az hasarla Antalya'ya dönmekti... Ama bu onları alkışlayacağımız anlamına gelmesin. Onlar da G.Saray'la birlikte dün gecemizi karartan aktörlerdi.