Ümit maçı!..

Ligin devre arasında, Galatasaray ikinci yarıya hazırlanırken, Avrupa takımlarıyla yaptığı maçlarda "çok iyi oynuyor" ve taraftarlarına büyük ümitler veriyordu! Euro Sport''ta da naklen yayınlanan bu maçlardan çıkarılan sonuç çok olumluydu: "Galatasaray başka bir takım!." İşler "hazırlık maçlarında böyle iyi giderken", içimden bir ses bana "aldanma" diyordu!. İlk yarıyı taraftarlarını üzecek, yöneticilerini endişeye düşürecek kadar kötü sonuçlarla ve olumsuz bir tabloyla kapatan takımda "ne değişmişti" de, birdenbire ortalık "böyle" güllük gülistanlık olmuştu? Takımın içindeki ilişkiler iyi değildi! Futbolcuların, hocalarına karşı tavırlarında da "iyi niyet" yoktu! Yönetim, "hem kulübün mali batağının", hem de "başkanı dahil" bazı önemli kişilerinin "işlerindeki olumsuzlukların" derdine düşmüştü! "En önemli oyuncuların" transfer problemleri sürüncemede kalmış, kalanların "sadece takıma ve futbola dönük olmasının" önü açılamamıştı! Oyuncuların "Halledilecek.. Hallediliyor.. Halledildi.." denilen alacaklarının "halledildiğine dair" şeffaf bir görüntü yoktu! Kulübe gelen hacizlerin, kulübün mali durumu ile ilgili yazıların ve açıklamaların moralleri daha da bozduğu ortada idi! "Disiplin" konusu, Cüneyt Tanman''ın göreve gelmesine rağmen "olması gereken" noktaya ulaşamamıştı! Öyleyse, Galatasaray''da ligin de, Şampiyonlar Ligi''nin de ikinci yarısına girilirken "toz pembe bir tablo" nasıl olabilirdi? Türkiye Kupası''ndaki Fenerbahçe maçı, herşeyin üzerine tuz biber ekti! O maçta daha ilk 20 dakikada "kırmızı kart görmemesi" hakemin hoşgörüsüyle gerçekleşen ve "kötü oynayan" Okan''ın "çok haklı" olarak hocası tarafından oyundan alınmasına karşı gösterdiği "ayıplı tepki", Galatasaraylı futbolcuların nasıl bir halet-i ruhiye içinde olduğunu çok iyi gösteriyordu! "Değişen bir şey yoktu", aksine her geçen gün işler, daha olumsuz bir durağa doğru gidiyordu! Yönetimin araya koyduğu "Cüneyt Tanman tamponu" da pek işe yaramamıştı! "Tasarruf" diye "işinin ehli bir psikoloğun göreve getirilmemesi", çeşitli ağır baskılar altındaki "genç oyuncuları" istemedikleri ve yapmayı hiç düşünmedikleri "çirkin - agresif - olumsuz" tavırların içine düşürüyordu ve yönetim seyrediyordu! "İyi niyetli" Lucescu''nun da "bu önemli soruna çare bulamayacağı" aylar öncesinden beri biliniyordu! Kısacası, "Dünya takımı" haline gelmiş bir kadro, göz göre göre erozyona uğruyor, başarı yollarına tuzaklar kuruluyordu! İşte bu gece "o takım", çok önemli bir maça çıkıyor! Deportivo gibi bir devi, Ali Sami Yen''de yenebilirse, hem Şampiyonlar Ligi''nde çeyrek finalin kapısını aralayacak, hem de "içerisi için büyük moral depolayacak!" Yenebilir mi? Galatasaray "Avrupa maçlarını" bir başka oynuyor! "Çocuklar" adeta kendi kendini motive ediyor! "Önemli eksikler" ve "sakatlar" var! "Sakat sakat oynayacaklar" var! Olsun! Galatasaray bu gece, "Galatasaray gibi oynarsa", Ali Sami Yen''i gene bayram yerine çevirecektir!. Ya oynayamazsa? O ihtimâli düşünmek bile istemiyorum ve Galatasaraylı çocuklara güveniyorum!