"Asırlardır elleriyle yaptıkları bu putlara tapınmışlar!.."

Köyün kralı, kendilerine İslâmiyet'in bütün güzelliklerini anlatan din kardeşlerine bir haber gönderdi. Bugüne kadar evlerinin en müstesna köşelerinde muhafaza ettikleri putları kırmak ve bu mühim tarihi hadiseye şahitlik etmelerini istiyordu. Böylesi bir talep bugüne kadar hiç duyulmamıştı. Çok enteresan ve aynı zamanda göz yaşartıcıydı…

 

Köyün kralı da olsa, belki hâlâ putların kendini cezalandırabileceğinden korkuyor, belki de psikolojik olarak cesareti yoktu… Ya da bunun nasıl realize edileceğini görmek ve neticeyi müşahede etmek istiyordu. Müslümanlar için çok güzel ve zevkli olan bu işin bazı menfi neticeleri de olabilirdi. Netice ne olursa olsun bu talep geçiştirilemezdi.

 

Bundan sonrasını putperest köyün topluca Müslüman olmasına vesile olan anlatıyor:

 

-Ertesi gün sabah bir ekiple köye ulaştık ve kralın putları çıkarmasını büyük bir merakla bekledik. Nihayet kral, Müslüman olan bir oğluyla allı yeşilli rengârenk boyalı putlarını çıkardı. Meğer onları senelerdir meşgul eden, üzeri tozlanmış birkaç tahta parçasıyla toprak kabıymış. Bizim için çok komik olsa da onlar bu basit insan figürlerine ‘kurbanlar’ kesmişler senelerce!..

 

Bu merasimde köyün kralı, hem enteresan hem de bizim mesuliyetimizi hatırlatma açısından acı şeyler söyledi:

 

“Bizim, uzun zamandır putlara itimadımız kalmamıştı. İnancımız neredeyse bitme noktasına gelmişti. Ama bunların yerine koyup ibadet edebileceğimiz başka bir dinin ve ilahın olduğunu da bilmiyorduk. Bu sebeple yine de devam ettik. Senelerce bunlara tavuk kurban ettik. Buraya gelirken içinden geçtiğiniz köydeyse büyük putlarımız var. Oraya gidip inek kurban ederdik. Son birkaç senedir onu da yapmıyoruz. Biraz imkânlarımızın zorluğundan, biraz da putlara olan inancımızın sarsılmasından…”

 

Yani o köyde büyük putları varmış. Asırlardır elleriyle yaptıkları, irili ufaklı bu putlara tapınıyorlarmış.

 

O gün büyük putları içinde barındıran ve çevre köyler için merkezî bir yer olan bu köyde de bir hidayet merasimi yapabilme arzu ve ümidiyle duâ etmiş, yalvarmıştık Rabbimize.

 

Dönüşte de köydeki evlerin diğer Burkina evleri gibi olmadığını gördük. Bazı evlerin kenarında kale burçları gibi yapılmış çıkıntılar vardı. Kendi kendimize yorum yapıyorduk; belki buralar putların konulduğu mekânlardı, belki de kavgalarda üstünlük elde etmek için kullanıyorlardı.

 

Üzerinden uzun zaman geçti. Ancak bu köye ait hatıralarımız hep taze kaldı. Yakınındaki köylerde de Müslümanlar vardı artık.

 

Önce kendi evindeki putları kırma cesareti gösteren kraldan yardım istedik. O da memnun oldu, bunun için görüşeceğini söyledi. Sonra da diğer köydeki imamdan ve sözü dinlenecek bazı Müslümanlardan bir çalışma yapmalarını talep ettik. Bu köyde sadece bir Müslümanın yaşadığını, daha önce buraya mescit yapmak isteyen başka birisinin bu talebinin de kabul görmediğini öğrendik. Ancak kardeşlerimiz çalışacaklarına söz verdiler. DEVAMI YARIN