Fazıl Sabri telaşlanmıştı
Leyla Hanım o sabah biraz halsiz hissediyordu kendisini. Fazıl Sabri Beyin acele gitmesinin ardından biraz daha yatmış daha sonra uyuyamayacağını anlayarak kalkmıştı. Plastik masanın üzerine kahvaltı sofrasını hazırladı. Ayaklarında şiddetli ağrıları vardı. Doğum her an olabilirdi. Bu yüzden yürümekte bile güçlük çekiyordu. Artık hayatını tamamen doğacak bebeğine odaklamıştı. Onu çok istiyordu. Çok sevdiği kocasıyla kendisinin sahip olacakları bu evlat onun hayatının dönüm noktası olacaktı. Hayaller kuruyor, hazırlıklar yapıyor, tamamen kendisini doğacak bebeğine adamış görünüyordu. Birkaç haftadır eline fırça almamıştı. Çoğunlukla dinlenerek, kitap okuyarak vakit geçiriyordu. Hamileliği nedeniyle almış olduğu kiloları yüzünden biraz mutsuzdu; ama bunların geçici olduğunu biliyor, doğumdan sonra dengeli bir beslenmeyle yine önceki ince zarif haline döneceğini umut ediyordu. Sofrayı hazırlamayı tamamlamış çayı da tam demlemişti ki kapı açıldı, Doktor Fazıl Bey girdi içeriye. Leyla gülümsedi: - Ne oldu hayatım? Omuzlarını kaldırdı Fazıl Sabri: - Ne olacak, yaptılar yine yapacaklarını... Bu insanları anlamam mümkün değil. O kadar kafa patlatıyorum, empati yapmaya çalışıyorum ama intikam hissiyle adam öldürmenin savunmasını, bahanesini bir türlü bulamıyorum. Davulcuların Haydar'ı öldürmüş yine Delibaşlardan biri. Büyük ihtimalle Hıdır bu işi yapan. Üsteğmen delil yetersizliğinden serbest bıraktı; ama gözü üzerinde. Büyük ihtimalle bir daha sorguya alacaklar. Köylü de biliyor, ama ağzını açabilen yok tabii... Öldürülen adamcağız bu davadan uzakta, Taa Almanya'da yaşıyor, köyüne, anasını babasını görmeye gelmiş. Nasıl canice bir duygudur bu bilemem. Delik deşik etmişler... Leyla midesi bulanmış gibi eliyle ağzını kapattı, kocasına susmasını işaret etti. Fazıl Sabri telaşlanmıştı: - Ah, affedersin hayatım, neyse kapatalım bu konuyu. Kahvaltı edelim haydi. Bir bardak çay içtim Bayram'ın kahvesinde sadece. Gülümseyerek baktı karısına: - Sen nasılsın bugün? Omuzlarını kaldırdı Leyla: - Eh işte, bir ağırlık var üzerimde sanki. Kendimi pelte gibi hissediyorum. Pakize ne zaman gelecek sağlık ocağına? O doğum konusunda senden daha tecrübeli, Gücenme ama biz kadınlar hemcinslerimize daha çok güveniriz. Fazıl Sabri Bey karısının bu şakasına kahkahalarla güldü. Neşe içinde sofraya oturdular. Yaylanın yeşil pırıltılarının yansımasından güneşin yükseldiği anlaşılıyordu... > DEVAMI YARIN