“Tamam mı Karaoğlan?”

“Oğlum birisi inşaatın patronu. Diğeri de bu inşaatın şefi yüksek mühendis!..”

 

 

 

Bir cuma namazına gidişimle ilgili hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum...

 

Ben arabadan inince baktım o sinirli sert olan kalfamız koşa koşa arabanın yanına geldi, düğmelerini ilikledi.

 

"Hazır ol"da durdu. “Buyurun beyim hoş geldiniz” dedi. Ben de şaşkın şakın olan bitenlere bakıyordum. Bizim akrabalar da Nurettin Abi de hepsi ağzı açık bir şekilde benim arabadan inmemi ve kalfanın esas duruşta beklemesine bakıyorlardı. Adamlar kalfaya döndü:

 

“Bu delikanlıya usta yevmiyesini ver” dedi. Bana da: “Biz bugün İstanbul’a gidiyoruz üç gün sonra büroya gel sana orada iş vereyim tamam mı? Seni sevdik Karaoğlan. Şimdi biz cuma kılmamanın günahından kurtulduk mu?” diye gülümsedi.

 

Ben de “abi sizler namaz kılmaya başlayın Allah gafurur rahimdir, tövbe kapısı hep açıktır” dedim. Arabayı kullanan beyefendi sırtımı sıvazladı, çekip gittiler.

 

Kalfa hemen gelip koluma girdi. “Delikanlı sen bunları nereden tanıyorsun? Böyle seni arabayla buraya kadar getirdiler?” diye sordu.

 

Ben safça kalfaya “abi bunlar kimdi?” diye sordum. O da; “Oğlum birisi bu inşaatın patronu filan zat. Diğeri de bu inşaatın şefi yüksek mühendis filan zat” dedi.

 

Bunları kalfanın ağzında duyunca ikinci bir hayret ve şaşkınlık yaşadım. Tenha bir yere çekildim; “Ey yüce Rabbim sen bu on beş yaşında bir amele parçasına patronla mühendisi şoför yaptın, camiye en konforlu arabayla götürüp getirdin. Ancak sana hamd ü sena ve şükrederim” diye dua ettim.

 

O haftalık yevmiyemi de usta yevmiyesi olan 120 liradan ödediler. Dahası hafif işlerde çalıştırdılar. Sonra işlerimiz vardı şantiyeden ayrıldım...

 

Şunu kalben mutmain olarak biliyorum ki, Allahü teâlâ bütün mahlûkatı insanoğlunun hizmetine vermiş ondan yararlanıyorlar. İnsanı da kendine kulluk yapması için yaratmış. İnsanın asıl vazifesi Rabbine kulluktur, gerisi teferruattır. Olsa da olur olmasa da... Allah’ın emirlerini bütün emirlerin ve işlerin üstünde tutan, hayat boyu mutlu olur ve kalbi mutmain olur. Sıkıntı ve zorluklar da çekse hep kazançlı çıkar. Nimete şükrederse sevap ecir, sıkıntı musibete sabrederse mükâfat ecir yazılır, hanesine hiç zarar yazılmaz.

 

     Orhan Yavuz Ejder/Akhisar-Manisa