"Ona kızmayınız!.."

Sa'îd bin İyâs hazretleri "rahmetullahi aleyh", Basralı hadîs âlimlerindendir.

Şöyle anlatıyor:

Dâvûd aleyhisselâm, birkaç kişi ile birlikte oturmuş onlara bir şeyler anlatıyordu.

O ara biri geldi.

Hakâret eyledi.

Orada bulunanlar bu şahsa kızarak haddini bildirmek istedilerse de, Dâvûd aleyhisselâm mâni olup;

"Ona kızmayınız ve bir şey söylemeyiniz" buyurdu.

Sonra kalktı.

Namaz kıldı.

Tövbe istiğfâr edip sohbetine devam etti.

Bu arada o kimse gitmişti.

Az sonra aynı kişi geri geldi.

Dâvûd aleyhisselâmın ayaklarına kapandı.

Ellerini öptü.

Ve ağlıyarak;

"Ey Allahın Peygamberi, ben çok büyük hata yaptım, lütfen beni affediniz" dedi.

Dâvûd aleyhisselâm da affetti o kimseyi.

● ● ●

Yine bu zât anlatıyor:

Peygamber Efendimiz “aleyhissalâtü vesselâm” bir evde sohbet ediyordu ki, o sırada Cerîr bin Abdullah geldi.

Cemaat kalabalık olduğu için, oturacak yer bulamadı.

Ayakta dikildi.

Öylece dinledi.

Efendimiz Onu gördüler.

Etrâflarına bakıp, boş yer bulunmadığını görünce, mübârek cübbesini Ona uzatıp;

"Al, bunun üzerine otur!" buyurdular.

O cübbeyi aldı.

Öpüp bağrına bastı.

Ve saygı ile Efendimize verip;

"Yâ Resûlallah! Siz bana ikrâmda bulunduğunuz gibi Allahü teâlâ da size daha fazlasını ihsân eylesin" diye duâ etti. Efendimiz memnun oldular.

Ve ona duâ buyurdular.