Anlat Derdini Feridun Ağabey'e

“Derdimi anlatmaya nereden başlayacağımı bilemiyorum. Çok öfkeliyim. Şikâyetimi dile getirmeden önce Değerli Cumhurbaşkanıma şükranlarımı saygımı ve sevgilerimi iletiyorum. Allah ondan razı olsun...

Genel Yayın Müdürümüz İsmail Kapan Ağabeyimize gelen yazısında “30 Eylül 2025 tarihli Türkiye Gazetesinde Sayın Rahim Er, Yavuz Bülent Bâkiler Beyin vefatı dolayısıyla yazdığı yazıda, ‘Şimdi sağlıklı olsa idi mutlaka Gazze için bir şiir yazardı. İnşallah Yavuz Bülent Bâkiler’in yolunun takipçileri, onun anısına bunu yerine getirirler” temennisinde bulunuyor idi.

Siz kıymetli Türkiye gazetesi emektarlarına sonsuz saygı ve sevgilerimi iletmek isterim. Geçen haftalarda göndermiş olduğum şiirimi yayınlamanız beni onore etti. Çok teşekkür ederim. İsmimi ve yazılarımı Feridun Ağabeyimizin köşesinde görmek beni çok mutlu etti. Çok teşekkür ederim sizlere. Allah’ın izni ve inayeti ile hidayet yolunun bitmez huzurunu, ilmin hayatımızda bize bahşedilmiş en şerefli meziyet olduğunu, İslamiyet’in teslimiyetten geçtiğini kıymetli insanlara aktarmak, elimizden geldiğince kalplere dokunmak için yüce Rabbimizin ilmimizi nurumuzu ve gayretimizi artırması için dua ediyoruz. Bizleri kusursuzca var eden Rabbimize şükürler olsun.

“Göz ve görme sağlığınızı tehlikeye atmayın!"

Feridun Ağabey, metrobüse biniyor musunuz bilmiyorum ama berbat bir durum var. Metrobüs hattındaki asfalt hat bir iki sene önce söküldü ve yerine beton kaplandı. Geçtiğimiz yıl malumunuz 2 kişinin ölümüne ve birçok insanımızın da yaralanmasına sebep olan metrobüs hattı tam bir işkenceye dönüştü. Araca bindiğinizde sürekli bir titreşim, sürekli bir gürültü. Açılan yarıklara o hızla ve o yoğunlukla şoförlerin dikkat etmesini beklemek de zaman zaman imkânsız oluyor ve bu da metrobüs yolculuğuna çekilmez bir hâl aldırıyor.

“Değerli veliler! Evlatlarınızı okula aç halde yollamayınız. Öğrenciler derste hâlsiz oluyor. Üşengeç oluyor. Uyukluyorlar. Bir kap içine hiç olmazsa duruma ve mevsimine göre elma, erik, salatalık, havuç, leblebi, kek, poğaça, börek, kurabiye, ceviz, kayısı, incir, fıstık vb. gibi gıdalardan koyunuz. Gençler okul kantininden aşırı şekerli, aşırı tuzlu, aşırı margarin içeren şeyler alıyorlar. Bunlar, onları derste uyuklatıyor.

“Feridun Ağabey selam ediyorum. Batman şehrinde ikamet ediyoruz. Babam ve babam gibi emekli birçok insan emekli olduktan sonra adamakıllı oturacağı bir dinlenme alanı kafe vesaire yok.  Bu yüzden sürekli caddelerde turluyorlar. Fiyatları yüksek yüksek mekânlara sık sık para vermek durumunda kalıyorlar. Hâlbuki bir sürü şehirde emekliler için planlanmış uygun fiyatlı mekânlar var. Bu mekanların Batman şehrinde de olmasını çok isterim ilgililere sesimi duyurursan çok sevinirim teşekkür ederim.”

Selamün aleyküm kıymetli Türkiye gazetesi mensupları. Öncelikle siz kıymetli medya camiasını yürekten tebrik ederim. Yüce Allah’ın rahmeti ve bereketi siz kıymetli insanların üzerine olsun.

“Feridun Ağabey merhaba. Aylardır çözmeye çalıştığımız bir sorunu sizinle paylaşmak istedim. Biz iki kız kardeşiz. Babamızın ve annemizin vefatı sonrası iki kardeş 30 yılı aşkın eski bir binanın dubleksli 3. katında oturmaktayız. Kalabalık iken bir sorun yoktu. Ablam 3. katta ben de dublekse çıkmak istedik.

İlkokulu köyde okudum. Kantin diye bir şey yoktu. Ortaokulu ilçede okudum. Sadece çay ve simit satılan minik bir yer vardı. Lisede çok az sayıda ürün satılan sade bir kantin vardı. 3 yıl boyunca, yoksulluktan ötürü buraya 10 kez bile giremedim. Üniversitede Kadıköy'deki büfeleri sadece yutkunarak seyrettim. Okulun kantininden de sadece çay aldım. 36 yıl zarfında 10 ayrı lisede çalıştım. Tümünde, her türlü çarçur zerzevatın satıldığı kantinler vardı.

Son yıllarda özellikle gençler arasında küfürlü konuşmaların ne kadar yaygınlaştığını görmek, doğrusu insanı derinden yaralıyor. Ne yazık ki neredeyse küfür, bir "merhabalaşma" şekline, bir ifade biçimine dönüşmüş durumda.

Geçmişin imkânsızlıklarını, yine geçmişin gözünden şaşılası derecede kolaylaştıran tonlarca imkân ile değiştirdin. Hayal edilmesi dahi güç birçok yenilik, teknolojik gelişme ve çeşitli inovasyonlar sundun. Bunlar "Eski Dünya"nın penceresinden hakikaten imkânsız ve merak uyandıran gelişmeler olmalı. İnsanlara hem eski dünyanın çok ihtiyacı olan hem de görseler muhtemelen “ne gereksiz” dedirtebilecek pek çok şey pazarladın ve hatta bunları sattın.

Bahçelievler Belediye Başkanı Sayın Hakan Bahadır Beyden bir arzumuz var. Yenibosna Merkez Mahallesi Okul 2 Sokaktaki 10 No.lu aile hekimliğine yaşlılığımız nedeniyle araba ile gitmek zorundayız. Ancak, bu sağlık ocağı çıkmaz sokakta olup yolun sağında da araçlar park ettiğinden park yeri bulamıyoruz. Bir de kendi ambulansları var. Oradan geriye gitmek de imkânsız denecek kadar zor. Çünkü gelen arabalar arka arkaya sıralanıyor.

Görmeyen çocuk öğrenemez!.. Okul çağı, çocukların hem bedensel hem de zihinsel gelişiminin hızla devam ettiği, aynı zamanda eğitim hayatına başladıkları önemli bir dönemdir. Bu süreçte çocuklar, korunaklı aile ortamından çıkarak toplumla tanışır ve yoğun bir öğrenme sürecine girer. Bu da beraberinde çeşitli ruhsal, sosyal ve akademik zorlukları getirebilir.

Feridun Ağabey, birkaç gün önce çok şubeli marketlerin birinden yaptığım bir alışverişi siz okuyucularımla paylaşmak istiyorum. Yaptığım alışverişin detayını anlatmadan önce herkesten şunu rica ediyorum kimden, nereden hangi alışverişi yaparsak yapalım kesinlikle fiş alalım ve mutlaka fişi de alışveriş yaptığımız yerden çıkmadan veya ayrılmadan mutlaka kontrol edelim...

Onunla ilk tanışmam, 1986 yılının sonlarına denk gelir. Eğitim hayatımızda bir dönüm noktası olan bir hocaydı o zamanlar. Güler yüzü, samimiyeti ve herkese el uzatan hâliyle hafızamda yer etti. Küçüğe büyük, büyüğe küçük demeden; herkesin yardımına koşan bu gönlü bol insan, “Sivaslı yiğit abimiz” olarak yer etti aramızda.

Feridun Ağabey bugün bir seyahatim vesilesiyle duygularımı ifade eden yazımı sizin aracılığınızla TCDD Adapazarı Gar Müdürlüğü ve Adapazarı yerel yöneticilerine ulaştırmak istiyorum.

Feridun Ağabey, devletimizin bakanlık yapılanmasında “Kültür ve Turizm Bakanlığı” var. Bunu bilmiyor değilim. Hatta bakanlık isminde ikinci sırada gelse de turizmde çok başarılı işler yapıldığını da biliyorum. Kültür Yolu Festivallerini, müze, etkinlik programlarını da takip ediyorum. Yurt dışına kaçırılmış eserlerin geri getirilmesi mücadelesini de görüyorum.

Öz kardeşiyle bile yıllardır görüşmeyenler var…

Sıklıkla sosyal medyada karşılaşmışsınızdır: Bir kişi, sokak ortasında bir başkasına şiddet uyguluyor. Şiddet gören çırpınıyor, yardım istiyor; etraftakilerse sadece izliyor. Telefonlar çıkıyor, kameralar kayıtta… Ama ne bir müdahale ne bir ses ne de bir yardım eli. İnsan ister istemez soruyor: Bu kadar mı yabancılaştık birbirimize?