Fırdöndü

 

 

Hayır cephesinin güçlü isimlerinden Zülfi Livaneli'nin 96 yılında başkanlık sistemini övdüğü bir yazısı var. Yirmi bir yıl sonra dolaşıma sunmuşlar.

"Türkiye bunu hak etmiyor" diye söze giren Livaneli, "İki turlu bir başkanlık sistemine geçtiğimizi düşünün. Devlet başkanını parlamento değil, biz seçiyoruz. Böyle bir sistem bana bugünkünden çok daha doğru görünüyor" görüşünü dile getiriyor. Aynı Livaneli bugün ise "Elbette Hayır" diyor.

Arşivlere göz attım. Milliyet'te bir haber dikkatimi çekti.

Sene 1990. Konu başkanlık.

Haberin başlığı şu: Özal diktatörlüğü mü?

Devamını okuyalım: Başkent siyasi çevrelerinde başkanlık sisteminin Özal diktatörlüğüne yol açacağı öne sürülürken Özal'ın gerekirse halk oylamasına giderim sözüyle Meclis'i hiçe saydığı iddia edildi.

 

 

 

İktidar olamayınca askere ihtilal yaptıran İsmet İnönü, 27 Mayıs 1960'tan beş ay evvel Menderes'e şöyle demiş: "Konuşması üç radyoda birden yayınlanıyor. İktidarı işgal eden zat, radyoyu partisinin politika vasıtası yaptı."

Aradan 57 yıl geçmiş. Kitle iletişim araçları değişmiş. Fakat CHP ve lideri aynı noktada.

Kemal Kılıçdaroğlu da bugün "Bizi TRT'ye çıkarmıyorlar. Yandaş kanallar söz hakkı vermiyor" diye şikâyet ediyor.

Oysaki dünya kasım ayında çok önemli bir şey öğrendi: Seçimlerde medya çok şey; ama her şey değil.

ABD başkanlık seçimlerinde medya organlarının hemen hepsi Trump'ın üzerine çullandı. Pekiyi halk ne yaptı? Gitti, oyunu Trump'a verdi.

Millet nerede konuştuğunuza değil, ne konuştuğunuza bakıyor.

Eğer sözünüzün kalibresi varsa kendi mecranız bile meramınızı anlatmaya yeter!

Yoksa başarısızlığınızı örtmek için böyle bahaneler üretir durursunuz.

 

 

Numan Kurtulmuş'un "Sandıktan evet çıktıktan sonra terör örgütleri diz çöker" değerlendirmesinden "Hükûmet terörü destekliyor, işte itiraf etti" yorumunu çıkaranlar, Kemal Kılıçdaroğlu'nun "Hayır çıkarsa kutuplaşma kalkar" sözünü alkışlıyorlar. (Bunların mantığına göre kutuplaşmanın sebebi Kılıçdaroğlu değil midir?)

           ***

Sosyal medyadan "Evet" kampanyası başlatan Rıvan'ı "şeytan"laştırıyorlar, "Hayır" diyen Meltem Cumbul'u ise göklere çıkarıyorlar.

Rıdvan'ın bu tercihini TRT'de yorumcu olmasına bağlıyorlar ama Cumbul'un yönetmenliğini üstlendiği "Blu" isimli oyunun sahnelenmeye başlamasından bir hafta sonra böyle bir çıkış yapmasını manidar bulmuyorlar.

           ***

Arda'ya veryansın ediyorlar, Mehmet Okur'u gazetelerinin en güzel köşelerine koyuyorlar.

           ***

Gerek yok bu tür ötekileştirmelere, bölmelere, itibarsızlaştırmaya, baskı kurmaya...

Kim ne oyu verirse versin.