Irak'ta yetişen velîlerden Ebû Bekr-i Vâsıtî hazretleri aslen Fergânelidir. Merv'e yerleşti. 932 senesinde vefât etti.
Onun zamânında bir grup “insan” geldi bu havâliye.
Sokak sokak dolaşarak ateş yemek, ateşe girmek, yâhut dilleri üzerinde kılıç gezdirmek gibi gösteriler yapıp insanların dikkatlerini çektiler.
Halk bunu gördü.
Bu zâta gelerek;
“Hocam! Bu insanların yaptıkları şeyler hakkında ne buyurursunuz?” diye sordular.
Büyük velî;
“Bu gibi işlerin, dînimizle hiçbir ilgisi alâkası yoktur. İslâmiyet, böyle şeylere bir zerre kıymet vermez” buyurdu.
Ve sordu onlara:
“Asıl mârifet nedir, biliyor musunuz?”
“Nedir hocam?”
Buyurdu ki:
“İslâmiyete uymaktır. İslâm’ın bir emrini yapmanın yanında, bu işler lüzumsuz ve hattâ günahtır.”
● ● ●
Bir gün gencin biri “Efendim, çok günah işliyorum, bu fenâ hâlden kurtulmak için bana ne tavsiye edersiniz?" diye sordu.
Cevâbında;
"Ehl-i Sünnet âlimlerinin kitaplarını oku. ‘Allah adamları’nın kitâbını okuyanın kalbi nurlanır, temizlenir ve parlar. Böylece günahlar o kimseye çirkin gelir" buyurdu.
Abdüllatif Uyan'ın önceki yazıları...