Çıkış arıyoruz

Çıkış arıyoruz Hazırlık maçları programımızın giderek yükselen temposu 'Efes World Cup 2' ile yeni bir çizgi yakalamıştı. Geçen yıl olduğu gibi Avrupa'nın (hatta dünyanın) önde gelen takımlarını ağırladığımız ve organizasyon kalitesi ile iyice tanınmaya başlayan turnuva, saha içi alınacak sonuçlar açısından da bizim için büyük önem taşıyordu: İnişli-çıkışlı ilk birkaç haftadan sonra hazırlık maçı da olsa artık kazanmaya başlamamız gerekiyordu. Üzerimizdeki kazanma baskısının açıkça hissedildiği, Ruslar'ın ise daha rahat oynadığı ilk dakikalrda geriye koşup adamlarımızı bulmakta geciktik, yarı saha teke tek savunmada aksadık, ve rakibe ikinci atış şansları tanıdık. Her üçü de savunma ile ilgiliydi. Bir süre sonra biz de rakip alana hızlı gelmeye başlayınca oyunu dengeledik (17-11). Hucümda uzunları kullandığımız zaman nispeten kolay sayı bulduk (kısaların asistleri değerliydi). Hucüm riboundlarında etkili olan Ruslar da pota altından ürettikleri sayılarla (ilk yarıda 1/10 üçlük isabet bulabildiler) ilk yarıyı önde tamamladılar. İkinci yarıda tempo zaman zaman düştü. Normalde yapmayacağımız basit hataların konstrasyon eksikliğinden değil, henüz maç ritmini yakalayamamış olmamızdan kaynaklandığını düşünüyoruz. Durgunluğumuz bir süre sonra skora da yansıdı (54-64). Kötü oynadık; NBA patentli Kirilenko'nun saha da verdiği mücadeleyi biz sergiliyemedik. En çok aksadığımız nokta teke tek savunma. Turnuvayı alabileceğimiz en iyi sonuçla bitirmeyi istiyoruz. Bugün Letonya'yı devirip çaprazdan gelecek rakibimize bakacağız. Milli Takımımız, iki yıl önce Abdi İpekçi'de hep birlikte oluşturulan atmosferde, seyircimizle bütünleşerek '12 Dev Adam' oldu. O seyircimizin bir bölümü dün 'görev'de değildi. Bugün hep birlikte olalım...